PROFILPELAJAR.COM

Zapora fortyfikacyjna – zapora inżynieryjna niewybuchowa, którą wykonuje się w terenie bądź przygotowuje na zapleczu (prefabrykowane elementy) i ustawia na miejscu przeznaczenia w postaci gotowych elementów. Zapora tego rodzaju służy, podobnie jak wszystkie zapory inżynieryjne, do hamowania i powstrzymywania ruchu wojsk przeciwnika^[1].

Podział

Do najważniejszych z nich należą:

zapory ziemne, takie jak rowy przeciwpancerne, skarpy i przeciwskarpy^[2];
zapory drewniano-ziemne – zawały, palisady, barykady, kozły hiszpańskie itp.^[2]
zapory drutowe – np. zapory mało widoczne, walce i jeże kolczaste, zasieki^[2];
zapory żelbetowe – kozły żelbetowe, palisady itp.^[2]
zapory wodne (hydrotechniczne) – obszary zabagnione lub zatopione na skutek użycia lub celowego zniszczenia urządzeń hydrotechnicznych jak tamy, jazy, groble^[3]

Zapora ziemna – rów przeciwczołgowy
Zapora ziemno-drewniana: na pierwszym planie ostrokół, za nim wał obronny z palisadą
Zapory druciane – u góry walce, u dołu zasieki
Zapora żelbetowa – jeż przeciwpancerny
Zapora wodna – żołnierze operujący na terenie zalanym na skutek celowo przerwanych wałów

Przypisy

↑ Podręcznik wojsk zmechanizowanych 1979 ↓, s. 217.
↑ ^a ^b ^c ^d Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 280. ISBN 83-11-07423-2.
↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 516.

Bibliografia

Wojciech Barański (zal.): Podręcznik żołnierza wojsk zmechanizowanych. Szkol. 591/78. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Główny Zarząd Szkolenia Bojowego, 1979.
Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.