Zapalenie pęcherza moczowego

Zapalenie pęcherza moczowego
cystitis
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

N30

Zapalenie pęcherza moczowego – najczęstszy, przeważnie bakteryjny stan zapalny dróg moczowych, dotyczy błony śluzowej pęcherza moczowego. Najczęstszym patogenem jest pałeczka okrężnicy (Escherichia coli) oraz inne bakterie jelitowe, szczególnie z rodzajów: Staphylococcus i Enterococcus[1]. Zapalenie często dotyczy seksualnie aktywnych kobiet w wieku 20–50 lat i dlatego inną nazwą tego stanu jest "zapalenie pęcherza miodowego miesiąca".

Epidemiologia

Zapalenie pęcherza moczowego występuje częściej u kobiet, szczególnie między 15. a 34. rokiem życia[1] oraz po menopauzie. U mężczyzn zdarza się częściej po 50. roku życia i jest wskazaniem do wizyty u lekarza, gdyż może prowadzić do poważnych powikłań. Jest to choroba powszechnie występująca; 20–50% kobiet przebyło zapalenie pęcherza przynajmniej raz w życiu[1].

Czynniki ryzyka

Zapalenie pęcherza moczowego występuje częściej u kobiet chorych na cukrzycę, z przebytym lub obecnym zapaleniem górnych dróg moczowych, w ciąży oraz po menopauzie. Bardziej narażone są również kobiety przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne[1]. Nieleczone przewlekłe zapalenie pęcherza może prowadzić do poważnych powikłań. Jednym z nich infekcja drogą wstępującą z pęcherza poprzez moczowody do nerek powodując odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Zapobieganie

Picie dużej ilości płynów, dbanie o higienę osobistą, niewstrzymywanie moczu.

Objawy

Uropatogenne komórki bakterii Escherichia coli przylegające do komórki nabłonka pęcherza moczowego.

Diagnostyka

Leczenie

Korzyści może przynieść przyjmowanie witaminy C[2][3] w dawce 100 miligramów dziennie, także w przypadku profilaktycznego zapobiegania infekcjom dróg moczowych u kobiet w ciąży[3] i picie płynów zakwaszających mocz[4] (w celu uzyskania niekorzystnego środowiska dla rozwoju bakterii), np. kompot lub sok z żurawin[5][6][7][8]. Ze względu na możliwość interakcji pacjenci przyjmujący leki z grupy antagonistów witaminy K (np. warfaryna) nie powinni stosować suplementów z żurawiną bez uprzedniego skonsultowania się z lekarzem[5]. Alternatywne metody leczenia i zapobiegania są stosowane ze względu na często chroniczny charakter zapalenia pęcherza moczowego oraz możliwość rozwoju oporności na antybiotyki[9]. Poza wyżej wymienionymi produktami z żurawiną i witaminą C naturalne metody obejmują także stosowanie probiotyków, preparatów z d-mannozą oraz mącznicy lekarskiej i berberyny[9].

Klasyfikacja ICD10

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: N30 Zapalenie pęcherza moczowego
ICD-10: N30.0 Ostre zapalenie pęcherza moczowego
ICD-10: N30.1 Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego (przewlekłe)
ICD-10: N30.2 Inne przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego
ICD-10: N30.3 Zapalenie trójkąta pęcherza moczowego
ICD-10: N30.4 Popromienne zapalenie pęcherza moczowego
ICD-10: N30.8 Inne zapalenie pęcherza moczowego
ICD-10: N30.9 Zapalenie pęcherza moczowego, nieokreślone

Przypisy

  1. ↑ a b c d Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie.
  2. ↑ S. Carlsson, NP. Wiklund, L. Engstrand, E. Weitzberg i inni. Effects of pH, nitrite, and ascorbic acid on nonenzymatic nitric oxide generation and bacterial growth in urine.. „Nitric Oxide”. 5 (6), s. 580-6, Dec 2001. DOI: 10.1006/niox.2001.0371. PMID: 11730365. 
  3. ↑ a b GJ. Ochoa-Brust, AR. Fernández, GJ. Villanueva-Ruiz, R. Velasco i inni. Daily intake of 100 mg ascorbic acid as urinary tract infection prophylactic agent during pregnancy.. „Acta Obstet Gynecol Scand”. 86 (7), s. 783-7, 2007. DOI: 10.1080/00016340701273189. PMID: 17611821. 
  4. ↑ [JO. Lundberg, S. Carlsson, L. Engstrand, E. Morcos i inni. Urinary nitrite: more than a marker of infection.. „Urology”. 50 (2), s. 189-91, Aug 1997. DOI: 10.1016/S0090-4295(97)00257-4. PMID: 9255286. 
  5. ↑ a b Cranberry and urinary tract infections: slightly fewer episodes in young women, but watch out for interactions.. „Prescrire international”. 84 (15), s. 145–6, sierpień 2006. PMID: 16989032. 
  6. ↑ Bruyère F. Use of cranberry in chronic urinary tract infections. „Médecine et maladies infectieuses”. 7 (36), s. 358–63, lipiec 2006. DOI: 10.1016/j.medmal.2006.05.001. PMID: 16857334. 
  7. ↑ [JA. Vinson, P. Bose, J. Proch, H. Al Kharrat i inni. Cranberries and cranberry products: powerful in vitro, ex vivo, and in vivo sources of antioxidants.. „J Agric Food Chem”. 56 (14), s. 5884-91, Jul 2008. DOI: 10.1021/jf073309b. PMID: 18558697. 
  8. ↑ J. Avorn, M. Monane, JH. Gurwitz, RJ. Glynn i inni. Reduction of bacteriuria and pyuria after ingestion of cranberry juice.. „JAMA”. 271 (10), s. 751-4, Mar 1994. PMID: 8093138. 
  9. ↑ a b KA. Head. Natural approaches to prevention and treatment of infections of the lower urinary tract.. „Altern Med Rev”. 13 (3), s. 227-44, Sep 2008. PMID: 18950249. 

Bibliografia

  • Paul Rutter: Opieka farmaceutyczna : objawy, rozpoznanie i leczenie. s. 77-81.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.