Zakład Karny w Kłodzku – jednostka typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych w Kłodzku.
Historia
Obiekt po raz pierwszy pojawił się na mapach z lat 80. XIX wieku. Budynki kłodzkiego więzienia zostały wzniesione w 1889 roku[3].
Podstawowy budynek został wybudowany w kształcie litery „Y”[3]. Do zakładu po zakończeniu budowy przeniesiono więźniów przebywających wcześniej w Twierdzy Kłodzko. Kary orzekane przez sądy powszechne nazywane potocznie tzw. „karą twierdzy”, były wykonywane w górnej fortecy. Działalność tę dotyczącą wykonywania kary w fortecy zmieniono w 1939 r.[3]
W roku 1928 powstał oddział przeciwgruźliczy[3]. W okresie II wojny światowej więzienie było katownią osadzonych więźniów z krajów Europy okupowanych przez Niemcy[3]. Po zakończeniu II wojny światowej, w maju 1945 r., zakład więzienny został przejęty przez władze polskie, które ustanowiły administrację wojskową[3]. W okresie stalinowskim represjonowano tutaj m.in. Niemców, ale przede wszystkim żołnierzy podziemia i organizacji niepodległościowych oraz tych, którzy zostali uznani za „wrogów władzy ludowej”[4].
W pierwszych latach po wojnie warunki więzienne były fatalne: ciasnota, brud, wilgoć, brak dopływu światła do cel oraz złe wyżywienie. Szerzyły się choroby zakaźne, takie jak gruźlica. Wszystko to wpływało na stosunkowo wysoką śmiertelność więźniów. Sytuacja zaczęła poprawiać się w latach 50. XX w. Szpital działający przy więzieniu uchodził za czysty i zadbany. Oddział przeciwgruźliczy uruchomiono ponownie w 1951 r., działał do 1975 r.[4] Powstał zewnętrzny ośrodek pracy. W okresie późniejszym zorganizowano Ośrodek Przystosowania Społecznego[3], który stanowił samodzielną od więzienia strukturę organizacyjną.
W roku 1990 Ośrodek Przystosowania Społecznego został rozformowany. Obiekty zostały podporządkowane pod administrację jednostki z nazwą – Zakład Karny Kłodzko. Teraz znajduje się tam oddział dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi i upośledzonych umysłowo. Poza tym w obiekcie funkcjonuje oddział dla skazanych uzależnionych od środków odurzających i substancji psychotropowych[3].
W Zakładzie Karnym w Kłodzku prowadzi działalność składnica akt[5]. W zakładzie funkcjonuje klub honorowych dawców krwi, który w 2014 r. obchodził 15–lecie istnienia[3].
ZK Kłodzko jest rozgraniczony drogą publiczną (ul. Hołdu Pruskiego) stanowiąc dwa, wyodrębnione architektonicznie zespoły obiektowe[3]. Dyrektorem zakładu jest ppłk Wiesław Zwiefka[2].
Struktura organizacyjna
Na strukturę organizacyjną jednostki składają się[3][5]:
kierownictwo i stanowiska samodzielne
dział kadr
dział penitencjarny
dział ochrony
dział ewidencji
dział finansowy
dział kwatermistrzowski
dział zatrudnienia osadzonych
dział łączności i informatyki
dział opieki zdrowotnej.
Zadania
Dyrektor Zakładu Karnego Kłodzko realizuje zadania na podstawie ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej. Do zadań realizowanych należy[5]:
wykonywanie tymczasowego aresztowania w sposób zabezpieczający prawidłowy tok postępowania karnego,
ochrona społeczeństwa przed osobami osadzonymi w zakładzie karnym,
zapewnienie w zakładzie karnym porządku i bezpieczeństwa,
wykonywanie wszelkich czynności administracyjnych związanych z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności oraz dokumentowania tych czynności,
organizowanie pracy sprzyjającej zdobywaniu umiejętności zawodowych,
nauczanie oraz zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe,
wdrażanie skazanych do readaptacji społecznej poprzez stwarzanie warunków sprzyjających do utrzymywania przez nich kontaktów z bliskimi osobami z wolności,
zapewnienie osobom skazanym na kary pozbawienia wolności lub tymczasowo aresztowanym przestrzegania ich praw, a zwłaszcza humanitarnych warunków odbywania kary, poszanowania godności osobistej, zapewnienia opieki zdrowotnej i możliwości korzystania z posług religijnych.
Przypisy
↑Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 czerwca 2022 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2022 r. poz. 693).