Zakon Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela (łac. - Ordo Basilianus Sancti Johannis Baptistae Melkitarum) – katolicki zakon obrządku greckiego, żyjący według reguły zakonnej Bazylego Wielkiego. Nazywany jest również zakonem bazylianów soaryckich (łac. - Soaritarum Melkitarum) od miejscowości Choueir, gdzie znajduje się jego rezydencja.
Historia
Zakon Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela został założony w Libanie w 1712 roku przez dwóch mnichów z klasztoru w Balamand. W 1722 roku ówczesny przełożony zakonu, Nikiphoros Karamé[1], opracował cztery śluby zakonne: ubóstwa, posłuszeństwa, czystości i pokory. Zakon został zatwierdzony w 1757 roku przez papieża Benedykta XIV. W 1934 roku przyjął wraz z innymi zakonami melchickimi nową konstytucję, zatwierdzoną przez Stolicę Apostolską w 1956 roku. Rezydencja i klasztory znajdują się w Libanie.
Klasztory żeńskie Zakonu Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela zaczęły powstawać od 1732 roku. Obecnie liczba bazylianek-soarytek wynosi 146 zakonnic i 25 klasztorów.
Statystyka
| Zmiana liczby członków zakonu i parafii przez nich administrowanych na przełomie XX-XXI wieku
|
| Rok
|
Liczba zakonników
|
Liczba księży
|
Liczba parafii
|
| 1988
|
61
|
42
|
|
| 2000
|
55
|
38
|
|
| 2001
|
59
|
39
|
|
| 2002
|
61
|
39
|
6
|
| 2004
|
61
|
41
|
9
|
| 2005
|
56
|
41
|
8
|
| 2010
|
48
|
40
|
8
|
| 2020
|
37
|
46
|
8
|
| 2022
|
34
|
45
|
8
|
Przypisy
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Annuario Pontificio per l'anno 2003, Città del Vaticano 2003. s. 1327-1328, 1393.
- Ordre Basilien Choueirite [1].
- Э. П. Л., Василианский орден мелькитов св. Иоанна Крестителя, w: Православная Энциклопедия, T. 7, s. 17-27 [2].
