Złota Świątynia Dambulla, świątynia buddyjska składająca się z pięciu jaskiń powstawała w okresie od I wieku p.n.e. do XVIII wieku. Położona w centralnej części Sri Lanki w miejscowości Dambulla. W 1991 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[1].
Na świątynie składają się groty:
- Dewadżara Wihara (Świątynia Króla-Boga) z 14-metrową rzeźbą przedstawiającą odpoczywającego Buddy[2] i dobrze zachowanymi malowidłami ściennymi;
- Maharadża Wihara (Świątynia Wielkiego Króla), największa ze wszystkich z najwspanialszymi malowidłami ściennymi przedstawiającymi sceny z życia Buddy i historii wyspy. Znajdują się w niej liczne posągi Buddy: 16 w pozycji stojącej i 40 w pozycji siedzącej[2];
- Maha Alut Wihara (Wielka Nowa Świątynia), najmłodsza ze świątyń pochodząca z XVIII wieku;
- świątynia poświęcona królowej Somawathi;
- piąta świątynia była remontowana w XVIII wieku;
Galeria
-
Odpoczywający Budda z Świątyni Króla-Boga
-
Leżący Budda
-
Wejście do świątyń
-
Świątynia od zewnątrz
-
Jedno z wnętrz świątyni
-
Rzeźby w pomieszczeniu świątynnym
-
Rząd rzeźb wewnątrz świątyni
-
Siedzący Buddowie
-
Skała nad budynkami świątynnymi
Przypisy
Bibliografia
- Ilustrowana Księga Świata – Skarby Świata – Azja. Bielsko-Biała: Pascal, 2002. ISBN 83-7304-020-X. Brak numerów stron w książce