Ojciec Naidoo pochodzi ze Sri Lanki, zaś matka ma południowoafrykańskie i arabskie korzenie[2]. Piosenkarz dorastał w rzymskokatolickim domu rodzinnym[3]. Chociaż urodził się w Mannheim, przez kilka lat mieszkał w Heidelbergu.
Jak przyznał w jednym z wywiadów, jako dziecko był gnębiony w szkole z powodu koloru swojej skóry. Przemoc psychiczna sprowokowała go wówczas do nauki kick-boxingu[4]. W innym wywiadzie wyznał, że w wieku dziewięciu lat był molestowany przez swoją ciocię[5][6].
Kariera muzyczna
Początki kariery
Karierę muzyczną zaczynał w czasach nauki w szkole, kiedy to śpiewał w szkolnych i kościelnych chórach. W tym czasie był członkiem Celebration Gospel Choir, z którym wydał album studyjny, a także lokalnego zespołu muzycznego Just 4 Music[7].
Na początku lat 90. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1994 roku pod pseudonimem Kobra wydał swój debiutancki album studyjny zatytułowany Seeing Is Believing[8]. W tym samym roku nawiązał współpracę z zespołem Rödelheim Hartreim Projekt(inne języki) i pojawił się gościnnie w utworze „Reime” z ich debiutanckiej płyty pt. Direkt aus Rödelheim z tegoż roku[9]. Dwa lata później ukazał się drugi album studyjny duetu pt. Zurück nach Rödelheim, na którym znalazło się m.in. pięć piosenek z wokalem Naidoo[10].
W 1997 opublikował debiutancki singiel „Freisein”, który nagrał w duecie z Sabriną Setlur[11]. 30 maja 1998 wydał drugą płytę studyjną pt. Nicht von dieser Welt[12], która uzyskała wynik ponad miliona sprzedanych egzemplarzy[7] oraz dotarła do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych albumów w Niemczech[13], piątego w Austrii[14] dwunastego w Szwajcarii[15]. Na płycie znalazły się m.in. single „Führ mich ans Licht”[16], „20.000 Meilen”[17], tytułowy „Nicht von dieser Welt”[18] i „Eigentlich gut” z gościnnym udziałem rapera Costy „Illmat!ca” Meronianakisa(inne języki)[19]. W tym samym roku Naidoo pojawił się gościnnie na dwóch singla rapera: „I Got U Stripped”[20] i „Skillz”[21].
W marcu 1999 zdobył niemiecką nagrodę muzyczną Echo w dwóch kategoriach: Debiut roku i Artysta roku[22], później odebrał także statuetkę Viva Comet Awards za wygraną w kategorii Najlepszy lokalny artysta oraz Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy. W tym samym miesiącu wydał singiel „Sie sieht mich nicht”[23]. Utwór został wykorzystany w ścieżce dźwiękowej niemieckiej wersji językowej filmu Asterix i Obelix kontra Cezar[24]. Piosenka dotarła do drugiego miejsca listy przebojów w Niemczech[25], piątego w Szwajcarii[26] i jedenastego w Austrii[27]. W tym samym roku wydał pierwszy album koncertowy pt. Live zawierający nagrania „na żywo” zarejestrowane podczas trzech koncertów: w Mannheim w grudniu 1998 oraz w Rastatt i w Travemünde w lipcu tegoż roku[28]. Oprócz tego pojawił się gościnnie w kilku utworach z płyty Sabriny Setlur zatytułowanej Aus der Sicht und mit den Worten von...[29].
2000–2009
W marcu odebrał kolejną nagrodę Echo w kategorii artysta roku, był także nominowany do zdobycia statuetki za wygraną w kategorii Pop-rockowy singiel roku (za utwór „Siehst du mich”)[30]. Pod koniec czerwca wydał swój nowy singiel „Seine Strassen”[31]. W tym samym roku nagrał także utwór „Alles” w duecie z Sabriną Setlur[32]. W ciągu kolejnych miesięcy pojawił się gościnnie na singlach kilku innych niemieckojęzycznych artystów: w utworze „Über sieben Brücken musst du gehen” szwajcarskiego piosenkarza Erkana Akiego(inne języki)[33], „Jeanny” niemieckiego zespołu Reamonn[34] i „Way to Mars” producenta M2[35]. W listopadzie 2000 razem z zespołem Söhne Mannheims wydał album pt. Zion[36].
Xavier Naidoo (2002)
25 marca 2002 wydał trzeci solowy album studyjny pt. Zwischenspiel/Alles für den Herrn[37], który dotarł do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Niemczech[38] i Austrii[39] oraz trzeciego w Szwajcarii[40]. Krążek był promowany przez single „Lied (Du Nur, Du)”[41], „Wo willst du hin?”[42], „Abschied nehmen”[43], „Bevor du gehst”[44] i „Wenn ich schon Kinder hätte”, który został nagrany z gościnnym udziałem Michaela „Curse’a” Kurtha[45]. W tym samym roku ponownie zdobył Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy[7], a także udzielił swojego głosu postaci Kapiszona w niemieckiej wersji językowej filmu Miasto Boga[46] oraz nawiązał współpracę z raperem Robertem F. Diggsem Juniorem „RZA”, pojawiając się gościnnie w dwóch jego singlach: „I’ve Never Seen”[47] oraz „Ich kenne Nichts (Das so schön ist wie du)”[48], który dotarł do pierwszego miejsca list przebojów w Niemczech[49], drugiego w Austrii[50] i trzeciego w Szwajcarii[51].
W 2003 był nominowany do zdobycia trzech nagród Echo w kategoriach: Najlepszy teledysk roku (za klip do „Bevor du geht’s”), Artysta roku i Producent roku, jednak ostatecznie nie zdobył żadnej statuetki[52]. W czerwcu ukazała się jego druga płyta koncertowa zatytułowana Alles gute vor uns (Live on Tour)[53]. W tym samym roku nagrał singiel „Tu me manques” ze szwajcarskim raperem Andresem „Stressem” Andreksonem[54], a także zdobył nominację do Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy[7].
W 2004 nagrał singiel „Tage & Stunden” w duecie z piosenkarką Bintią Bangurą(inne języki)[55]. W marcu odebrał nagrodę Echo za wygraną w kategorii Pop-rockowy singiel roku (za „Ich kenne Nichts”), był nominowany również do zdobycia statuetki w kategorii Artysta roku[56]. W czerwcu wraz z zespołem Söhne Mannheims wydał ich drugą płytę studyjną pt. Noiz[57]. W 2005 ukazała się nowa płyta zespołu pt. Power of the Sound[58]. Na początku listopada 2005 wydał kolejny singiel, „Dieser Weg”[59], który zwiastował jego czwarty solowy album studyjny zatytułowany Telegramm für X wydany pod koniec miesiąca[60]. Krążek zadebiutował na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Niemczech[61], Szwajcarii[62] i Austrii[63] oraz zdobył tytuł czterokrotnej platynowej płyty w Niemczech dzięki uzyskaniu wyniku ponad 800 tys. sprzedanych kopii[7]. Pozostałymi singlami z albumu zostały single „Bist du am leben interessiert” (nagrany z Anthonym Malcolmem Wolzem)[64], „Zeilen aus Gold”[65] i „Was wir alleine nicht schaffen”[66].
W marcu 2006 odebrał statuetkę Echo z wygraną w kategorii Artysta roku, był nominowany również do zdobycia nagrody za Krajowy/Międzynarodowy przebój roku (za utwór „Dieser Weg”)[67]. W lipcu ukazał się jego nowy singiel „Danke”[68], który został napisany w hołdzie reprezentacji Niemiec w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej organizowanych w Berlinie. Piosenka dotarła do pierwszego miejsca listy przebojów w kraju[69]. W tym samym roku został wybrany Mężczyzną roku w plebiscycie czytelników niemieckiego wydania magazynu Men’s Health. Niedługo potem zdecydował się na krótką przerwę w działalności artystycznej, która trwała do 2007. W tymże roku otrzymał nominację do nagrody Echo w kategorii Najlepszy występ na żywo, której ostatecznie nie wygrał[70].
W 2008 razem z zespołem Söhne Mannheims wziął udział w koncercie MTV Unplugged, nagranie z którego zostało wydane w formie płyty koncertowej zatytułowanej Wettsingen in Schwetzingen – MTV Unplugged wydanej w połowie września tego samego roku[71]. Album zapewnił piosenkarzowi nominacje do nagród Echo w kategoriach Najlepsza produkcja DVD i Najlepsza grupa/współpraca[72]. W 2009 ukazała się nowa płyta grupy pt. Iz On[73], z którą piosenkarz wyruszył w trasę koncertową. W tym samym roku premierę wydał kolejny solowy album studyjny pt. Alles kann besser werden[74]. Trzypłytowe wydawnictwo promowały single „Bitte hör nicht auf zu träumen”[75], „Ich brauche dich”[76] oraz tytułowy „Alles kann besser werden”[77].
2010–2019
W 2010 odebrał kolejną statuetkę Echo za wygraną w kategorii artysta roku. Był nominowany również do zdobycia nagrody w kategorii Najlepszy Występ na Żywo[78], a także po raz czwarty uzyskał nominację do Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy[7]. W tym samym roku wydał koncertową wersję płyty pt. Alles kann besser werden[79].
Sascha „Hoss Power” Vollmer i Xavier Naidoo – jurorzy programu The Voice of Germany w 2012
W latach 2011–2012 był jednym z mentorów programu The Voice of Germany. W 2012 nawiązał współpracę z raperem Koolem Savasem, z którym reprezentował Badenię-Wirtembergię w Bundesvision Song Contest pod nazwą Xavas. W finale konkursu wykonali utwór „Schau nicht mehr zurück”[80], z którym ostatecznie wygrali festiwal. Po wygranej w konkursie wydali swoją pierwszą wspólną płytę studyjną zatytułowaną Gespaltene Persönlichkeit[81], która była promowana przez single „Schau nicht mehr zurück”, „Lass nicht los”[82], „Die Zukunft trägt meinen Namen”[83] i „Wenn es nacht ist”[84].
31 maja 2013 wydał kolejną solową płytę studyjną pt. Bei meiner Seele[85], która promowana była przez single „Der Letzte Blick”[86] i tytułowy „Bei meiner Seele”[87]. W 2014 otrzymał nominacje do nagród Echo w dwóch kategoriach: Najlepszy artysta pop-rockowy i Najlepszy teledysk (za klip do „Bei meiner Seele”)[88]. W tym samym roku wydał kolejny album koncertowy pt. Hört, Hört! (Live von der Waldbühne)[89].
19 listopada 2015 poinformowano, że będzie reprezentował Niemcy w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie[90][91]. Wewnętrzny wybór piosenkarza na przedstawiciela kraju spotkał się z mieszanymi opiniami zarówno fanów konkursu, jak i samych mieszkańców Niemiec, co podyktowane było m.in. kontrowersyjnymi poglądami politycznymi artysty. W ciągu doby od ogłoszenia nazwiska niemieckiego przedstawiciela, internetową petycję skierowaną do krajowego nadawcy publicznego w celu przekonania go do zmiany reprezentanta podpisało ponad 10 tys. osób[92]. Całą sytuację skomentował sam Naidoo, który przyznał, że „wierzy w wolność słowa” oraz że „to przykre, że ludzie, którzy go nie znają, oceniają go na podstawie kilku oświadczeń bez rzeczywistego znaczenia”[93]. 21 listopada stacja poinformowała o wycofaniu się Naidoo z udziału w konkursie[94][95][96].
Życie prywatne
Jest wierzącym chrześcijaninem, co często podkreśla w tekstach swoich piosenek. Uważa także, że jego kraj jest kontrolowany przez Stany Zjednoczone[97].
Oskarżany jest o homofobię, głównie przez tekst do piosenki „Wo sind”, w którym miał porównać pedofilię do homoseksualizmu. Piosenkarz zdementował pogłoski, zrzucając winę na „nadinterpretację” słów utworu, wyrażając jednocześnie swoje wsparcie dla osób homoseksualnych[98].
Dyskografia
W poniższym spisie uwzględniono jedynie solowe płyty Xaviera Naidoo, wyłączając z tego albumy nagrane z zespołem Söhne Mannheims.
.JPG)
