PROFILPELAJAR.COM

XO-3 b
	; Porównanie wielkości Jowisza (po lewej) i XO-3b
Odkrywca	XO Project
Data odkrycia	2007
	Charakterystyka orbity (J2000)
Półoś wielka	0,0454 ± 0,00082 au
Mimośród	0,26 ± 0,017
Okres orbitalny	3,19152 ± 0,00023
Argument perycentrum	345,8 ± 7,3°
Czas przejścia przez perycentrum	2 454 024,84 ± 0,02 JD
Nachylenie orbity	84,2 ± 0,54°
	Charakterystyka fizyczna
Masa	11,79 ± 0,59 MJ
Promień	1,217 ± 0,073 RJ
	Multimedia w Wikimedia Commons

XO-3 b – ciało niebieskie orbitujące wokół gwiazdy XO-3 (GSC 03727-01064) znajdującej się w gwiazdozbiorze Żyrafy i oddalonej o 260 ± 23 parseków od Ziemi^[1], o nietypowych właściwościach. Jego odkrycie ogłoszono 30 maja 2007, a zostało ono odnalezione w ramach amerykańskiego projektu XO współfinansowanego przez NASA i Space Telescope Science Institute^[2].

Odkrycie

Obiekt XO-3 b został odkryty w ramach przedsięwzięcia XO zrzeszającego profesjonalnych i amatorskich astronomów. Do poszukiwania planet pozasłonecznych używają oni taniego teleskopu zbudowanego z powszechnie dostępnych części, jego głównymi elementami są dwa teleobiektywy o ogniskowej 200 mm, punkt obserwacyjny położony jest na szczycie hawajskiej góry Haleakalā^[3]. Obiekt odkryty został metodą tranzytową. Oficjalne ogłoszenie odkrycia miało miejsce 30 maja 2007 na spotkaniu American Astronomical Society w Honolulu^[2].

Charakterystyka

Masa XO-3 b wynosi ok. 11,8 M_J, a promień 1,2 R_J^[1]. Ciało to może być bardzo masywną planetą lub małym brązowym karłem; masa tego obiektu znajduje się blisko dolnej granicy powstawania brązowych karłów^[2]^[4].

Orbita

Okres orbitalny XO-3 b wynosi ok. 3,19 dnia, półoś wielka 0,045 j.a., a ekscentryczność orbity 0,26^[1]. Wysoka ekscentryczność orbity jest zaskakująca, biorąc pod uwagę masę obiektu i bliskość orbity do gwiazdy XO-3; w przypadku tego typu obiektów oczekuje się zazwyczaj orbit kołowych^[2].

Szczególnie nietypowe jest duże nachylenie orbity do równika gwiazdy, wynoszące 70 ± 15°^[1], co zostało zmierzone dzięki efektowi Rossitera-McLaughlina. Płaszczyzny orbit odkrywanych planet (łącznie z planetami Układu Słonecznego) z reguły zbliżone są do płaszczyzny równika gwiazd macierzystych^[5], wiąże się to z przyjętym modelem powstawania planet. Wysoka ekscentryczność orbity XO-3 b oznacza, że obiekt ten powstał w inny sposób, albo że jego orbita została zmieniona w wyniku kolizji z innym masywnym obiektem^[5], przeciwko czemu jednak świadczy brak grawitacyjnego „chybotania orbity” planety^[5].