Symfonia nr 41 "Jowiszowa" C-dur, KV 551 – jedna z 3 wielkich symfonii Wolfganga Amadeusa Mozarta, w czterech częściach. Nazwana Jowiszową przez Johanna Petera Salomona. Ostatnia symfonia Mozarta. Skomponowana razem z symfoniami Es-dur KV 543 i g-moll KV 550 w letnich miesiącach 1788 roku.

Została ukończona w Wiedniu 10 sierpnia 1788. Skrajne części utrzymane są w metrum dwudzielnym, a środkowe − w trójdzielnym.

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1]:

1. Allegro vivace
2. Andante cantabile (częściowo stylizowana na sarabandę^[2])
3. Allegretto (menuet–trio^[3])
4. Allegro molto (finał o fakturze polifonicznej, szczególny w historii symfoniki^[4])

• 1 flet
• 2 oboje
• 2 fagoty
• 2 rogi
• 2 trąbki
• kotły
• I skrzypce
• II skrzypce
• altówki
• wiolonczele
• kontrabasy

Zobacz multimedia związane z tematem: XLI symfonia (KV 551)

• TeresaT. Chylińska TeresaT., Przewodnik koncertowy, StanisławS. Haraschin, BogusławB. Schäffer (red.), wyd. 4., Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991 (Biblioteka Domowa), s. 471–472, ISBN 83-224-0132-9, OCLC 68674313 .
• A. PeterA.P. Brown A. PeterA.P., Eighteenth-Century Traditional and Mozart's "Jupiter" Symphony K.551, „Journal of Musicology”, 20 (2), 2003, s. 157–195, DOI: 10.1525/jm.2003.20.2.157 [dostęp 2021-05-31]  (ang.).