XIII Księga Pana Tadeusza – erotyczna trawestacja Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.
Utwór napisany jest bardzo sprawnie, więc mógł być napisany przez któregoś ze znakomitych poetów; mógł powstać w XX wieku[1]. Jego autorstwo przypisuje się Aleksandrowi Fredrze[1], satyrykowi Włodzimierzowi Zagórskiemu lub Tadeuszowi Boyowi-Żeleńskiemu[2] . Poemat nasycony jest erotycznymi obscenicznościami i wulgaryzmami. Ma jednocześnie formalnie styl mickiewiczowski (trzynastozgłoskowiec, porównania homeryckie, itp). Utwór opowiada o nocy poślubnej Zosi i Tadeusza, pokonywanie oporów Zosi i sposobach stosowanych przez Tadeusza do przekonania Zosi[1].
Jako XIII księga określany jest też erotyczny wiersz Antoniego Orłowskiego Mrówki, rozwijający epizod Telimeny i Tadeusza w Świątyni Dumania z księgi V[3]. W odróżnieniu od powyższego utworu, nie zawiera on wulgarnego słownictwa.
Przypisy
Bibliografia
