Władysława Nowak-Steffen
| Data urodzenia
|
1917
|
| Data śmierci
|
9 lutego 2016
|
| Zawód, zajęcie
|
pielęgniarka
|
| Odznaczenia
|
  
|
Władysława Nowak-Steffen[1] właściwie Władysława Steffen z domu Nowak pseudonim „Hanka”[2] (ur. 1917[1], zm. 9 lutego 2016) – polska pielęgniarka, działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej[2].
Życiorys
W 1939 uzyskała dyplom Szkoły Pielęgniarstwa Polskiego Czerwonego Krzyża w Poznaniu. Podczas polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 należała do personelu pociągu sanitarnego (została ranna podczas bombardowania pod Iłowem). Była pielęgniarką prowizorycznego szpitala dla polskich jeńców wojennych w Łodzi, umożliwiając ucieczkę osobom zagrożonym aresztowaniem[1], a następnie działała w konspiracji, w ramach Armii Krajowej[2]. Organizowała między innymi pomoc medyczną oraz szkolenia z zakresu pierwszej pomocy. Za swoją działalność była aresztowana i więziona przez Gestapo[1].
Po wojnie pełniła między innymi funkcję przełożonej pielęgniarek w Instytucie Neuropsychiatrii w Poznaniu oraz w Szpitalu Kolejowym w Pruszkowie[2][1]. Za swoją okupacyjną działalność została w 1965 odznaczona wraz z Lubą Blum-Bielicką – Medalem Florence Nightingale[3].
Zmarła 9 lutego 2016 roku w wieku 99 lat. Uroczystości żałobne związane z jej pogrzebem odbyły się 13 lutego 2016 w kościele Przemienienia Pańskiego w Pruszkowie przy ulicy Powstańców 2/4 na terenie Szpitala Tworkowskiego[2].
Wybrane odznaczenia
Przypisy
