2 Oscary (efekty dźwiękowe, efekty wizualne), 2 Złote Globy(dramat, reżyser), 3 BAFTA(film, efekty specjalne, kostiumy), 2 Złote Kaczki (film zagraniczny, wydanie DVD), Grammy (ścieżka muzyczna w filmie kinowym, telewizyjnym lub innej formie wizualnej), AFI Australia (film zagraniczny), ADG (scenografia w filmie kostiumowym lub fantasy), Kryształowa Statuetka (dramat), Top List (kwestie filmowe), Hugo (prezentacja dramatyczna – długa forma), 4 Złote Popcorny (film, kreacja wirtualna, scena akcji, zespół aktorski), 3 Satelity (wydanie DVD, obsada filmowa, efekty specjalne), 4 Saturny (specjalne wydanie DVD, film fantasy, aktor drugoplanowy, charakteryzacja)
Władca Pierścieni: Dwie wieże (ang.The Lord of the Rings: The Two Towers) – drugi film z trylogii Władca Pierścieni w reżyserii Petera Jacksona. Światowa premiera miała miejsce 5 grudnia 2002 r.
Drużyna Pierścienia rozpadła się: dwóch jej członków zginęło, dwóch kolejnych zostało pojmanych, trzech ruszyło za pojmanymi, tylko Sam i Frodo kontynuują wyprawę w celu zniszczenia Pierścienia. Na tych ostatnich napada Gollum, jednak hobbici się z nim rozprawiają, a on staje się ich przewodnikiem. Tymczasem podczas zasadzki jeźdźców Rohanu na obóz Uruk-hai z niewoli uciekają Pippin i Merry. Spotykają oni Drzewca. Tymczasem Legolas, Gimli i Aragorn spotykają przywróconego do życia Gandalfa, razem z nim udają się do Rohanu. Saruman i Sauron razem łączą siły, aby unicestwić ludzkość. Froda, Sama i Golluma bierze do niewoli Faramir. Tymczasem Merry i Pippin prowadzą starożytną armię Entów.
Scenariusz do filmu otrzymał nagrodę Hugo w kategorii najlepsza prezentacja dramatyczna (długa forma) w 2003 roku[1].
Różnice między książką a filmem
W filmie w Bitwie o Helmowy Jar biorą udział elfowie. Wątek ten nie występuje w książce, a podczas Bitwy o Helmowy Jar nie ma żadnych elfów oprócz Legolasa.
W filmie pojawia się Haldir, który podczas Bitwy o Helmowy Jar zostaje zabity. W powieści elfowie nie biorą udziału w tej batalii.
W filmie dodano scenę rozmowy Arweny i Elronda na temat małżeństwa tej pierwszej z Aragornem.
W filmie ludność Rohanu zostaje przetransportowana do Helmowego Jaru, a w powieści ruszają tam tylko siły zbrojne.
W filmie dodano scenę potyczki żołnierzy Rohanu z wargami. W tej walce również Aragorn spada i przez jakiś czas jest uznawany za martwego.
W powieści orkowie są przez dłuższy czas ścigani przez Rohirrimów, aż w końcu jeden z nich, Grishnákh próbuje zagarnąć dla siebie Pierścień. Wtedy zostają wypatrzeni i zgładzeni przez Rohirrimów. W filmie wygłodzeni orkowie chcą zabić i zjeść hobbitów. Grishnákh jako jedyny z orków przeżywa atak Rohirrimów, po czym ściga Merry’ego i Pippina, aż ginie zmiażdżony przez Drzewca.
W filmie wiele scen z powieści przeniesiono do trzeciej części. Są to między innymi rozmowa z Sarumanem w zatopionym Isengardzie, zdrada Golluma i wydanie Froda Szelobie oraz Pippin oglądający palantír.
W filmie Faramir jest kuszony przez Pierścień, podobnie jak wcześniej jego brat, ostatecznie jednak rezygnuje z tego. W powieści rezygnuje bez wahania.
W filmie Théoden usiłuje zabić Grímę po tym, jak został uwolniony spod wpływu Sarumana, dopiero Aragorn odwodzi go od tego zamiaru. W powieści od razu pozwala mu odejść.
W filmie Faramir i jego ludzie prowadzą spętanych hobbitów i Golluma do Osgiliath, w książce nic takiego się nie dzieje. W tej samej scenie Osgiliath zostaje zaatakowane przez Upiory Pierścienia.
W wersji reżyserskiej pojawia się scena, w której widać, że Denethor faworyzuje Boromira, lekceważąc przy tym Faramira. Ten wątek był jedynie zasygnalizowany w powieści, a w filmie został on uwypuklony.
