Archipelag tworzy 13 większych wysp – z których największą jest Izu Ōshima – oraz kilka mniejszych wysp, a także Beyonēsu-retsugan (Bayonnaise Rocks), niewielka grupa skał wystających ponad poziom morza.
Archipelag Izu liczył w 2020 r. 21 543 mieszkańców, którzy na stałe zamieszkują 9 wysp. Natomiast sieć osadnicza składa się zaledwie z dwóch miast oraz sześciu wsi.
Podprefektura Ōshima (powierzchnia 141,01 km² i 11 729 mieszkańców w 2020 r.[1][2])
niezamieszkane Tori-shima (o pow. 4,79 km²), Sumisu-tō (o pow. 0,02 km²), Sōfu-gan i Beyonēsu-retsugan[5].
Wyspy w całości należą do Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu. Mieszkańcy archipelagu utrzymują się z całorocznego rybołówstwa oraz obsługi turystów, przede wszystkim miłośników sportów wodnych, niemniej jednak większość łodzi jest zacumowana w portach na półwyspie Izu. Natomiast niezamieszkana obecnie Tori-shima stanowi ważne schronienie morskich ptaków.
Pod względem geologicznym, północnym przedłużeniem wysp są: półwysep Izu oraz najwyższy szczyt Japonii – Fudżi.
Archipelag charakteryzuje się wzmożoną aktywnością wulkaniczną. W 1953 roku erupcja podmorskiego wulkanu Myōjin-shō zniszczyła statek badawczy Kaiyō Maru no 5, w wyniku czego śmierć poniosło 31 osób. W 2000 roku w związku z gwałtowną emisją szkodliwych gazów wulkanicznychewakuowano mieszkańców wyspy Miyake-jima, którym pozwolono wrócić dopiero w lutym 2005 roku.
W okresie Edo wyspy: Nii-jima, Miyake-jima i Hachijō-jima były miejscami zesłań przestępców.
Statistics Bureau, Ministry of Internal Affairs and Communications: Preliminary Counts of the Population and Households. [w:] 2020 Population Census [on-line]. e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2021. [dostęp 2021-10-31]. (ang.).
