Wysmalanie roślin – zjawisko występujące w zimie, kiedy rośliny nie są okryte śniegiem, w temperaturach poniżej 0 °C i wietrze wiejącym przez dłuższy czas. W takich warunkach następuje stopniowe osłabienie węzła krzewienia i nadmierna transpiracja wody. Z powodu zbyt niskiej temperatury gleby system korzeniowy nie jest w stanie uzupełnić strat wody, wobec czego chore rośliny stopniowo więdną, brunatnieją, zasychają i giną[1][2].
Zapobieganie
Zapobieganie wysmalaniu roślin:
uprawa odmian o mniejszej podatności na wymarzanie,
zapewnienie optymalnych warunków glebowych dla roślin,
racjonalne nawożenie azotem oraz właściwe fosforem i potasem,
↑ abGołębniak i inni, Choroby roślin rolniczych, wyd. 3 uzup., Poznań: Wydaw. Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego, 2004, ISBN 83-7160-335-5, OCLC749157329. Brak numerów stron w książce
↑Józef Dorywalski: Nasiennictwo i nasionoznastwo. W: Biologia pszenicy. Piotr Strebeyko (red.). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976. Brak numerów stron w książce