Wykładnik krytyczny – stała liczba występująca w wykładniku zależności jakiejś wielkości fizycznej od temperatury posiadającej rozbieżność potęgową wokół temperatury krytycznej (temperatury ciągłego przejścia fazowego).

Klasyfikacja wykładników krytycznych (${\displaystyle T_{kr}}$ – temperatura krytyczna)

• ${\displaystyle \alpha }$ – ciepło właściwe dla przemiany fazowej wokół temperatury krytycznej ${\displaystyle \alpha }$ oznacza wykładnik krytyczny ${\displaystyle c(T)\propto \left(\left|{\frac {T-T_{kr}}{T_{kr}}}\right|^{-\alpha }-1\right)\;T\to T_{kr}}$
• ${\displaystyle \beta }$ – namagnesowanie ${\displaystyle m(T)\propto (T_{kr}-T)^{\beta }\;T\to T_{kr}^{-}}$
• ${\displaystyle \gamma }$ – podatność magnetyczna ${\displaystyle \chi (T)\propto |(T-T_{kr}|^{-\gamma }\;T\to T_{kr}}$
• ${\displaystyle \delta }$ – namagnesowanie w funkcji pola B dla ${\displaystyle T=T_{kr},}$ ${\displaystyle m\propto B^{1/\delta }}$
• ${\displaystyle \eta }$ – dwupunktowa funkcja korelacji dla spinów ${\displaystyle G^{(2)}(r)\propto {\frac {1}{r^{d-2+\eta }}},}$ ${\displaystyle T=T_{kr},}$ ${\displaystyle B=0}$
• ${\displaystyle \nu }$ – długość korelacji dla spinów ${\displaystyle \xi \propto |T-T_{kr}|^{\nu },}$ ${\displaystyle B=0}$

Podstawową cechą wykładników krytycznych jest uniwersalność. Polega ona na tym, że wartości wykładników krytycznych dla różnych przejść fazowych mierzonych dla różnych substancji przynależnych do danej klasy uniwersalności są takie same.