Wyka kosmata

Wyka kosmata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

wyka

Gatunek

wyka kosmata

Nazwa systematyczna
Vicia villosa Roth.
Tent. fl. Germ. 2(2):182. 1793
Multimedia w Wikimedia Commons

Wyka kosmata, wyka ozima (Vicia villosa Roth.) – gatunek rośliny zielnej z rodziny bobowatych. W stanie dzikim występuje pospolicie na terenach nizinnych i w niższych partiach gór klimatu umiarkowanego, od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Mniejszą, na Wyspach Kanaryjskich. W Polsce jest antropofitem.

Morfologia

Pokrój
Roślina pokładająca się i wspinająca, do 150 cm długości pędów.
Łodyga
Miękko, kosmato owłosiona, wiotka. Włoski o długości 1–2 mm[3].
Liście
Pierzastozłożone o 8–10 parach podłużnych listków. Liść zakończony organem czepnym (wąsikami).
Kwiaty
Zebrane w gęste, groniaste kwiatostany, osadzone na długich szypułkach. Grona liczą po 10–40 kwiatów, przed zakwitnięciem bardzo kosmate[3]. Ząbki kielicha orzęsione. Korona kwiatu długości 15–20 mm, w kolorze niebieskofioletowym i czerwonofioletowym.
Owoc
Kilkunasienny, nagi strąk.
  • Liście
    Liście
  • Kwiatostan
    Kwiatostan
  • Strąk
    Strąk

Biologia i ekologia

Wyka kosmata w uprawie zboża

Roślina jednoroczna lub dwuletnia (hemikryptofit)[3]. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów: 2n = 14. We florze Polski jest kenofitem. Występuje często w wielu regionach kraju. Zasiedla pola, łąki, miejsca ruderalne[3].

Zastosowanie

Roślina pastewna, uprawiana na glebach piaszczystych w celach paszowych razem z żytem lub pszenicą. Bywa wysiewana także jako oddzielny siew. Jest cenną paszą chętnie zjadaną przez zwierzęta, zawierającą dużo białka.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
  3. ↑ a b c d Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Rośliny użytkowe. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966.
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. ISBN 83-09-00256-4.