Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Wulgata sykstyńska

Wulgata sykstyńska – wydanie Wulgaty z roku 1590 autoryzowane przez papieża Sykstusa V. Pracę nad opracowaniem wydania Wulgaty rozpoczęto w 1561 roku, pracowały nad nim trzy kolejne komisje, jednak zniecierpliwiony Sykstus V w końcu sam przygotował wydanie. Wykorzystane zostały dobre rękopisy, jednak edycja przygotowana w pośpiechu zawierała błędy i dlatego już w 1592 roku zastąpiona została następnym wydaniem – Wulgatą klementyńską. We współczesnych krytycznych wydaniach tekstu biblijnego Wulgata sykstyńska jest rzadko cytowana.

Praca komisji

Wulgata sykstyńska

Podczas IV Sesji Soboru Trydenckiego orzeczono, że starożytne wydanie Wulgaty ma być uznane za tekst autentyczny i jedyny dopuszczalny w liturgii, nauczaniu i rozprawach, zaś przewodniczący Soboru poprosił papieża o zainicjowanie prac nad opracowaniem autentycznego tekstu Pisma Świętego Wulgaty[1][2][3]. Po zakończeniu Soboru Trydenckiego powstawały kolejne komisje, których zadaniem było opracowanie zrewidowanej, autoryzowanej wersji Wulgaty[4].

Pierwszą taką komisję (pod przewodnictwem czterech kardynałów) powołał Pius IV w 1561 roku, jednak praca tej komisji posuwała się powoli i utknęła w miejscu ze względu na brak możliwości uzgodnienia zasad działania.

Drugą komisję powołał w 1569 roku Pius V (Congregatio pro emendatione Bibliorum), należeli do niej kardynałowie Marco Antonio Colonna, Guglielmo Sirleto, Ludovico Madruzzo, Jérôme Souchier i Antonio Carafa[5]. Komisja odbyła w sumie 26 sesji roboczych. Sirleto skolacjonował Codex Amiatinus na potrzeby przygotowywanego wydania[6], natomiast Carafa Codex Carafianus. Jednak prace komisji zostały przerwane za papieża Grzegorza XIII. Sugerowano, że odpowiedzialnym za przerwanie prac tej komisji jest Grzegorz XIII[7].

Trzecią komisję powołał Sykstus V w 1586 roku, a na jej czele stanął kard. Carafa, który wykorzystał swoje doświadczenie oraz dorobek zdobyty podczas prac poprzedniej komisji[8]. Wykorzystano dobre rękopisy takie jak: Codex Hentenius, Amiatinus, Carafianus i Legionensis[9], jednak podstawą tekstualną było wydanie lowańskie z 1583 roku[10][11].

Wydanie

Po dwóch latach komisja przedstawiła papieżowi wyniki swoich prac – był to gruby foliał krytycznej edycji Wulgaty lowańskiej z 1583 roku z naniesionymi licznymi poprawkami tekstu. Gdyby Sykstus V zaakceptował tekst opracowany przez kard. Carafa, to wydany przezeń tekst byłby satysfakcjonujący pod względem krytycznym[12]. Jednak przygotowany tekst łaciński odbiegał od oczekiwań Sykstusa, który nie zaakceptował wyników prac tej komisji i postanowił opracować własną autoryzowaną edycję Wulgaty. Jednym ze źródeł, w oparciu o które dokonywał korekt, był Codex Carafianus[13]. Zmienił układ rozdziałów, numerów wierszy i wariantów manuskryptu według własnego uznania. Edycja przygotowana została w pośpiechu, była niedoskonała pod względem krytycznym, ponadto zawierała liczne błędy drukarskie[8][14]. Wydanie ukazało się w maju 1590 roku, a poprzedzone zostało bullą promulgacyjną Aeternus Ille (1 marca 1590) nakazującą pod karą ekskomuniki przyjęcie swej wersji Wulgaty jako jedynej prawdziwej i autentycznej, do prywatnego i publicznego czytania, wyjaśniania i do kazań, zakazując jednocześnie jakichkolwiek wznowień Wulgaty w okresie krótszym niż 10 lat oraz nakładając automatycznie ekskomunikę większą na każdego, kto wyda Wulgatę różniącą się od edycji sykstyńskiej nawet w najmniejszej części[15]. W bulli tej wyłożył też zasady, które jego zdaniem zostały zastosowane w tej edycji: wykorzystano starożytne rękopisy, a w przypadku niezgodności rękopisów sięgano po tekst hebrajski bądź grecki. Nie trzymał się jednak tych zasad konsekwentnie[16]. Pełny tytuł wydania brzmi: Biblica Sacra Vulgatae editionnis, ad Concilii Tridenti praescriptum emendata et a Sixto V P. M. recognita et approbata[17].

Pod względem tekstuologicznym Wulgata sykstyńska bliska jest wydaniu Stefanusa[10]. Obecnie w wydaniach krytycznych oznaczana jest przez siglum vgs[18].

Dalsze losy wydania

Po kilku miesiącach papież nagle zmarł (27 sierpnia 1590), a kardynałowie i biskupi już 5 września postanowili uczynić wszystko, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się Biblii sykstyńskiej. Jezuici dostali polecenie wykupienia wszystkich dostępnych egzemplarzy Wulgaty sykstyńskiej[19]. Jednak nie dało się wykupić wszystkich egzemplarzy – zachował się m.in. jeden egzemplarz w bibliotece uniwersyteckiej w Oksfordzie (Bodleian Library), inny w Londynie. Jeden z egzemplarzy znajduje się dzisiaj w Bibliotece Watykańskiej – Codex Vaticanus latinus 9509. Oficjalnym wyjaśnieniem dla tej akcji były błędy zawarte w wydaniu. Dzisiaj jednak przyjmuje się, że była to zemsta jezuitów za umieszczenie książki Bellarmina w Indeksie ksiąg zakazanych[20].

Wulgata klementyńska, wydanie z roku 1714

Gdy papieżem został Grzegorz XIV, jezuita Bellarmin wyjednał u niego ustanowienie nowej komisji w celu usunięcia pewnych, jego zdaniem niemożliwych do przyjęcia, poprawek oraz błędów drukarskich[21][a], a edycję sykstyńską nazwał jednym z największych skandali w Kościele katolickim[b]. W 1592 roku wydana została Wulgata klementyńska, różniła się od sykstyńskiej w około 4900 miejscach[22].

Różnice względem wydania lowańskiego

W Księdze Rodzaju 40-50 dokonano 43 korekt względem wydania lowańskiego (w oparciu o kodeks Carafianus):[23]

40,8 – nunquam ] numquam
40,14 – tibi bene ] bene tibi
41,13 – quicquid ] quidquid
41,19 – nunquam ] numquam
41,20 – pecoribus ] prioribus
41,39 – nunquid ] numquid
41,55 – quicquid ] quidquid
42,4 – quicquam ] quidquam
42,11 – quicquam ] quidquam
42,13 – at illi dixerunt ] at illi
42,22 – nunquid ] numquid
42,38 – adversitatis ] adversi
43,3 – denuntiavit ] denunciavit
43,5 – denuntiavit ] denunciavit
43,7 – nunquid ] numquid
43,19 – dispensatorem ] dispensatorem domus
43,30 – lachrymae ] lacrymae
44,4 – ait surge ] surge
44,29 – maerore ]moerore
45,13 – nuntiate ] nunciate
45,20 – dimittatis ] demittatis
45,20 – auicquam ] quidquam
45,23 – tantundem ] tantumdem
45,23 – addens eis ] addens et
45,26 – nuntiaverunt ] nunciaverunt
46,10 – Chananitidis ] Chanaanitidis
46,10 – Cahath ] Caath
46,13 – Simeron ] Semron
46,16 – Sephon ] Sephion
46,16 – Aggi ] Haggi
46,16 – et Esebon et Suni ] et Suni et Esebon
46,17 – Jamma ] Jamme
46,22 – quatuordecim ] quattuordecim
46,26 – cunctaeque ] cunctae
46,28 – nuntiaret ] nunciaret
46,28 – et ille occurreret ] et occurreret
46,31 – nuntiabo ] nunciabo
47,1 – nuntiavit ] nunciavit
47,9 – peregrinationis vitae meae ] peregrinationis meae
47,24 – quatuor ] quattuor
47,31 – Dominum ] Deum
48,1 – nuntiatum ] nunciatum
49,1 – annuntiem ] annunciem

Wśród owych 43 korekt, 31 ma charakter gramatyczny, z których 6 jest poprawnych[24].

Zmiany wersyfikacji

W trzydziestu pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju dokonano następujących zmian:[25]

1 – 31 . . . . 29
2 – 25 . . . . 20
3 – 24 . . . . 20
4 – 26 . . . . 26
5 – 31 . . . . 30
6 – 22 . . . . 19
7 – 24 . . . . 19
8 – 22 . . . . 20
9 – 29 . . . . 24
10 – 32 . . . . 26
11 – 32 . . . . 31
12 – 20 . . . . 18
13 – 18 . . . . 18
14 – 24 . . . . 16
15 – 21 . . . . 17
16 – 16 . . . . 14
17 – 27 . . . . 25
18 – 33 . . . . 37
19 – 38 . . . . 34
20 – 18 . . . . 16
21 – 34 . . . . 31
22 – 24 . . . . 18
23 – 20 . . . . 15
24 – 67 . . . . 54
25 – 34 . . . . 27
26 – 34 . . . . 26
27 – 46 . . . . 33
28 – 22 . . . . 14
29 – 35 . . . . 31
30 – 43 . . . . 36

Krytyka

Protestanci wykorzystali sytuację do polemiki z Kościołem katolickim[26]. Thomas James w swoim Bellum Papale sive Concordia discors (1600) sporządził długą listę różnic zachodzących pomiędzy Wulgatą sykstyńską a klementyńską[26][27]. Z kolei tłumacze King James Version, we wstępie do pierwszej edycji z 1611 roku, zarzucili papieżowi targnięcie się na Słowo Boże[28].

We współczesnych krytycznych wydaniach tekstu biblijnego Wulgata sykstyńska albo w ogóle nie jest cytowana, albo cytowana jest rzadko. Nie cytuje jej Stuttgartiana[29], nie cytują wydania greckiego Nowego Testamentu przygotowywane przez United Bible Societies[30]. Cytowana jest natomiast w wydaniu greckiego Nowego Testamentu Nestle-Alanda, jakkolwiek rzadko[31].

Zobacz też

Uwagi

  1. Bellarmin napisał: „Cum editio Sixti V Pontificis Maximi ad manus haereticorum sine dubitatione pervenerit, non leve periculum imminet ne forte haereticorum aliquis librum scribat, in quo doceat ab ipso Rom. Pontifice biblia esse corrupta, et notatis locis, quae sine ullo fundamento aut ratione, et contra fidem omnium codicum latinorum, graecorum et hebraeorum sublata, addita vel mutata sunt, fidem orationi suae faciat: quo libro nihil excogitari posset efficacius ad catholicos perturbandos et haereticos confirmandos” (Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 191. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).)
  2. Dość długo wierzono, że jedynym powodem tej akcji były błędy wydania. Dopiero Eberhard Nestle zwrócił uwagę, że rzeczywistym powodem, dla którego Bellarmin zaangażował się w niszczenie dzieła Sykstusa, było raczej umieszczenie przez Sykstusa jednej z książek Bellarmina w indeksie ksiąg zakazanych. Za: F. H. A. Scrivener, A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament (George Bell & Sons: London, 1894), t. 2, s. 64.

Przypisy

  1. Głowa Stanisław SJ, Bieda Ignacy SJ, Breviarium Fidei, Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań, 2000, s. 116-117. ISBN 83-7015-360-7.
  2. Council of Trent Session 4, Dec. 1. [dostęp 2011-01-13].
  3. Samuel Berger, La Bible au seizième siècle: Étude sur les origines de la critique biblique, Paris 1879, s. 147 nn [dostęp 2011-01-14] (fr.).
  4. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 148. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).
  5. Carlo Vercellone, Variae lectiones Vulgatae Latinae Bibliorum editionis, Romae 1860, s. XXII.
  6. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 168. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).
  7. Eberhard Nestle: Introduction to the Textual Criticism of the New Testament. William Edie. New York: 1901, s. 127.
  8. a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Cz. 2. London: George Bell & Sons, 1894, s. 64.
  9. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 170-180. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).
  10. a b Eberhard Nestle & William Edie, Introduction to the Textual Criticism of the New Testament (New York 1901), s. 128.
  11. Szerzej o pracach tej komisji w: Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 170-180. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).
  12. Patrz Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 190. [dostęp 2011-01-12]. (fr.).
  13. Carlo Vercellone, Variae lectiones Vulgatae Latinae Bibliorum editionis, Romae 1860, s. XXX.
  14. Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. Cz. 2. Leipzig: J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1902, s. 621. [dostęp 2010-03-18]. (niem.).
  15. VULGATE – International Standard Bible Encyclopedia
  16. Pierre Gandil, La Bible latine : de la Vetus latina à la Néo-Vulgate
  17. Eugeniusz Dąbrowski, Prolegomena do Nowego Testamentu, wyd. 3, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1959, s. 126.
  18. E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece (wyd. 26). Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 19*. [NA26]
  19. Bruce M. Metzger: The Early Versions of the New Testament. Oxford: Clarendon Press, 1977, s. 348. ISBN 0-19-826170-5. (ang.).
  20. Bruce M. Metzger: The Early Versions of the New Testament. Oxford: Clarendon Press, 1977, s. 348–349. ISBN 0-19-826170-5. (ang.).
  21. Hermann Tüchle & C.A. Barman, Historia Kościoła 1500-1715, red. L.J. Rogier, R. Aubert, M.D. Knowles, przeł. J. Piesiewicz, t. 3, s. 137.
  22. Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration. New York, Oxford: Oxford University Press, 2005, s. 78. ISBN 978-0-19-516122-9.
  23. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 184-185. [dostęp 2011-01-14]. (fr.).
  24. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 185. [dostęp 2011-01-14]. (fr.).
  25. Henri Quentin: Mémoire sur l'établissement du texte de la Vulgate. Rome: Desclée, 1922, s. 189. [dostęp 2011-01-14]. (fr.).
  26. a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Cz. 2. London: George Bell & Sons, 1894, s. 65.
  27. Thomas James, A Treatise of the Corruptions of Scripture, Councils, and Fathers, by the Prelates, Pastors, and Fathers, s. 170.
  28. The King James Bible, Translators Preface 1611 AD
  29. Biblia Sacra iuxta Vulgatam versionem. adiuvantibus R. Gryson, B. Fischer, H.I. Frede, H.F.D Verlag. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2007. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  30. K. Aland, M. Black, B. Metzger, A. Wikren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983, s. LIII.
  31. E. Nestle, K. Aland (pod red.): Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991, s. 19*.

Bibliografia

Read more information:

هذه المقالة بحاجة لصندوق معلومات. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة صندوق معلومات مخصص إليها. يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (فبراير 2016) جريدة غ

Not to be confused with Ford C-Max or Ford S-Max. Motor vehicle Ford B-Max (B232)OverviewManufacturerFord EuropeProductionJune 2012 – September 2017AssemblyRomania: Craiova (Ford Romania)DesignerErnesto RuparEugen Enns[1]Body and chassisClassMini MPV (B)Body style5-door estateLayoutFront-engine, front-wheel-drivePlatformFord global B-car platformRelatedFord Fiesta Mk VIPowertrainEnginePetrol:1.0 L EcoBoost turbo I31.4 L Duratec I41.6 L Duratec I4Diesel:1.5 L Du…

Luigi Ontani, 2017 Luigi Ontani (* 24. November 1943 in Grizzana Morandi) bei Vergato (einem kleinen Dorf im Apennin zwischen Bologna und Florenz) ist ein italienischer Künstler, der in Rom lebt und arbeitet. Zuvor lebte er eine Zeit lang in Bologna. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Werk 2 Einzelausstellungen (Auswahl) 3 Gruppenausstellungen (Auswahl) 4 Literatur 5 Einzelnachweise 6 Weblinks Leben und Werk Ontanis Leben wird von ihm selbst bewusst im Dunkeln gehalten. In vielen Katalogen seiner A…

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: 1627 in Ireland – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2015) (Learn how and when to remove this template message) List of events ← 1626 1625 1624 1623 1622 1627 in Ireland → 1628 1629 1630 1631 1632 Centuries: 15th 16th 17th 18th 19th …

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2019) آن هالد جنسن (بالدنماركية: Anne Hald Jensen)‏  معلومات شخصية الميلاد 2 مارس 1990 (33 سنة)[1]  مواطنة اليونان[1] مملكة الدنمارك  استعمال اليد أيمنية  الحياة…

كوم إشفين  -  قرية مصرية -  تقسيم إداري البلد  مصر المحافظة القليوبية المركز قليوب المسؤولون السكان التعداد السكاني 21,524 نسمة (إحصاء 2006) معلومات أخرى التوقيت ت ع م+02:00  تعديل مصدري - تعديل   كوم إشفين إحدى قرى مركز قليوب التابع لمحافظة القليوبية بجمهورية مصر الع…

Rich FownesBackground informationBorn (1983-10-26) 26 October 1983 (age 40)Brighton, EnglandOccupation(s)Musician, songwriterInstrument(s)Guitars, bassYears active2005-presentMusical artist Richard Alexander Fownes (born 26 October 1983) is a musician from Brighton, England. He currently plays and writes for[1] With Scissors.[2] He also plays live for UNKLE. Fownes joined The Eighties Matchbox B-Line Disaster after Andy Huxley's departure in 2005, but in 2008 he left to join…

Battle cry used at Auburn university For other uses, see War Eagle (disambiguation). War EagleNova, War Eagle VIIUniversityAuburn UniversityConferenceSECDescriptionGolden eagleFirst seen1930Related mascot(s)Aubie War Eagle is a battle cry, yell, or motto of Auburn University and supporters of Auburn University sports teams, especially the Auburn Tigers football team. War Eagle is a greeting or salutation among the Auburn Family (e.g., students, alumni, fans). It is also the title of the universi…

Owa jawa Status konservasi Terancam (IUCN 3.1)[1] Klasifikasi ilmiah Kerajaan: Animalia Filum: Chordata Kelas: Mammalia Ordo: Primates Famili: Hylobatidae Genus: Hylobates Spesies: H. moloch Nama binomial Hylobates moloch(Audebert, 1798) Sinonim Pithecus cinereus Cuvier, 1797 (preoccupied) Simia moloch Audebert, 1799[2] (basionym) Simia leucisca Schreber, 1799 Hylobates javanicus Matschie, 1893 Hylobates lar pongoalsoni Sody, 1949[3] Owa jawa (Hylobates moloch) …

Dutch speedsolver This biography of a living person needs additional citations for verification. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living persons that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately from the article and its talk page, especially if potentially libelous.Find sources: Mats Valk – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (September 2018) (Learn how and when to remove this template message) Mats …

Brouwerij De Arend kan verwijzen naar: Brouwerij De Arend (Alveringem), een voormalige brouwerij te Alveringem; Brouwerij De Arend (Brugge), een voormalige brouwerij te Brugge; Brouwerij De Arend (Hoboken), een bierfirma en voormalige brouwerij in Hoboken. Bekijk alle artikelen waarvan de titel begint met Brouwerij De Arend of met Brouwerij De Arend in de titel. Dit is een doorverwijspagina, bedoeld om de verschillen in betekenis of gebruik van Brouwerij De Arend inzicht…

Pendukung sepak bola berada di Olympic Park München pada salah satu pertandingan Piala Dunia FIFA 2006 Di Jerman sepak bola adalah olahraga paling populer. Asosiasi Sepak Bola Jerman (Jerman: Deutscher Fußball-Bund atau DFB) adalah badan olahraga nasional yang mengatur seluruh kegiatan sepak bola dengan 6,6 juta anggota (sekitar delapan persen dari populasi) yang diselenggarakan di lebih dari 26.000 klub sepak bola. Ada sistem liga, dengan Fußball-Bundesliga dan 2. Fußball-Bundesliga di …

Argentinian cathedral Exterior view of the Comodoro Rivadavia Cathedral. Comodoro Rivadavia Cathedral is the cathedral church of Comodoro Rivadavia, Chubut Province, Argentina. It is situated at the intersection of Avenida Belgrano and Rivadavia. The cathedral is the city's main Roman Catholic church, serving the Diocese of Comodoro Rivadavia, part of the Archdiocese of Bahía Blanca. It was inaugurated by Bishop Moure Argimiro on November 26, 1978, and consecrated on June 9, 1979, by Monsignor …

Untuk kegunaan lain, lihat Duyung (disambiguasi). Duyung Periode Early Eocene–Recent PreЄ Є O S D C P T J K Pg N Dugong dugon Status konservasiRentanIUCN6909 TaksonomiKerajaanAnimaliaFilumChordataKelasMammaliaOrdoSireniaFamiliDugongidaeGenusDugongSpesiesDugong dugon (Müller, 1776) Tata namaSinonim taksonTrichecus dugon (en) Trichechus dugong (en) Trichechus dugung (en) ProtonimTrichecus dugon DistribusiKawasan habitat duyung lbs Duyung[2] atau dugong[3] (Dugong dugon) adalah…

region = скасований = CoordScale = Комендантський палац Огорожа Комендантського палацу Огорожа Комендантського палацу 48°40′22″ пн. ш. 26°34′23″ сх. д. / 48.6728333333607779° пн. ш. 26.57313888891678033° сх. д. / 48.6728333333607779; 26.57313888891678033Координати: 48°40′22″ пн. ш. 26°34′23″&#…

Uzbekistani boxer Sanjar TursunovTursunov in 2021Personal informationNationalityUzbekistaniBorn (1998-08-18) 18 August 1998 (age 25)Denov, Uzbekistan[1]SportSportBoxing Medal record Men's amateur boxing Representing  Uzbekistan World Championships 2017 Hamburg Heavyweight Asian Championships 2019 Bangkok Heavyweight 2021 Dubai Heavyweight Sanjar Tursunov (born 18 August 1998) is a Uzbekistani boxer.[2] He competed in the men's heavyweight event at the 2020 Summer Olympi…

Christian radio station in Sellersville, Pennsylvania WBYOWord FM Flagship StationSellersville, PennsylvaniaBroadcast areaDelaware, Lehigh, and Cumberland ValleysFrequency88.9 MHzBrandingWord FMProgrammingLanguage(s)EnglishFormatChristian adult contemporaryAffiliationsThe Word FMOwnershipOwnerFour Rivers Community Broadcasting CorporationHistoryFirst air date1993; 30 years ago (1993)Technical information[1]Licensing authorityFCCFacility ID7922ClassAERP900 wattsHAAT133 m…

Trutu coklat Nettapus pulchellus Status konservasiRisiko rendahIUCN22680086 TaksonomiKerajaanAnimaliaFilumChordataKelasAvesOrdoAnseriformesFamiliAnatidaeGenusNettapusSpesiesNettapus pulchellus Gould, 1842 lbs Trutu coklat ( Nettapus pulchellus ) adalah bebek tengger kecil yang berkembang biak di Papua bagian selatan dan Australia bagian utara. [2] Taksonomi Pertama kali dijelaskan pada tahun 1842 oleh ahli burung John Gould, nama spesifiknya berasal dari kata sifat kecil dalam bahasa Lat…

American politician For the congressman from New York, see James Monroe (New York politician). James MonroeMember of the U.S. House of Representativesfrom OhioIn officeMarch 4, 1871 – March 3, 1881Preceded byMartin WelkerSucceeded byWilliam McKinleyConstituency14th district (1871–1873)18th district (1873–1879)17th district (1879–1881) Personal detailsBorn(1821-07-18)July 18, 1821Plainfield, ConnecticutDiedJuly 6, 1898(1898-07-06) (aged 76)Oberlin, OhioPolitical …

Province of the Netherlands This article is about the Dutch province. For other uses, see Drenthe (disambiguation). Province of the NetherlandsDrentheProvince of the Netherlands FlagCoat of armsAnthem: Mien DrentheMy DrentheLocation of Drenthe in the NetherlandsCoordinates: 52°55′N 6°35′E / 52.917°N 6.583°E / 52.917; 6.583CountryNetherlandsCapitalAssenLargest cityEmmenGovernment • King's CommissionerJetta Klijnsma (PvdA) • CouncilStates of …

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 44.205.3.18