Wskaźnik aktywności tektonicznej

Wskaźnik aktywności tektonicznej – wskaźnik ilościowy charakteryzujący rzeźbę progów tektonicznych. Został stworzony w celu oceny porównawczej ruchów progów. Wyróżniamy 3 wskaźniki:

Wskaźnik krętości

Bezwymiarowy parametr, który jest stosunkiem długości podstawy progu do długości odcinka prostego łączącego skrajne punkty progu

Opis tego wskaźnika zakłada, że mniejsza aktywność powoduje przewagę erozji, czyli próg jest bardziej rozcinany i zwiększa się jego krętość. Im bardziej aktywny próg, tym niższa wartość wskaźnika (poniżej 1,5).

Wskaźnik wydłużenia zlewni

Jest to stosunek średnicy koła o powierzchni równej powierzchni zlewni do maksymalnej długości zlewni. Obliczany jest dla zlewni górskich położonych na zapleczu progu tektonicznego

Interpretacją tego wskaźnika jest to, że na obszarach aktywnych tektonicznie przeważają zlewnie wydłużone osłabienie aktywności powoduje łączenie się sąsiednich zlewni, co daje jej kolisty kształt.

Wskaźnik szerokości dolin

Wskaźnik ten przedstawia się wzorem gdzie – szerokość dna doliny, – wysokość górnego załomu na lewym zboczu, – wysokość górnego załomu na prawym zboczu, – wysokość dna doliny. Wskaźnik o niskich wartościach charakteryzuje doliny typu jary i kaniony, które obecne są na progach o dużej aktywności tektonicznej. Płaskodenne szerokie doliny występują obszarach o małej aktywności, a wartości wskaźnika są bardzo wysokie.

Bibliografia

  • P. Migoń, Geomorfologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 40–42.
  • Bull W.B., McFadden L.D., 1977. Tectonic geomorphology north and south of the garlock Fault, California. [w:] D.O. Doehring (red.), Geomorphology in Arid Regions, New York, s. 115–138.
  • Badura J. i in., Morfometria strefy sudeckiego uskoku brzeżnego między Złotym Stokiem a Dobromierzem, „Przegląd Geologiczny” 2003, t. 52, z. 12, s. 1048–1057.