PROFILPELAJAR.COM

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wskaźnik de Ritisa (AST/ALT) – współczynnik określający stosunek poziomu (aktywności) aminotransferazy asparaginianowej (AST) do poziomu aminotransferazy alaninowej (ALT).

Wskaźnik został opisany w 1957 roku przez włoskiego lekarza hepatologa Fernando de Ritisa (1911-1985)^[1]^[2].

Wskaźnika de Ritisa nie wylicza się w warunkach prawidłowych (gdy aktywność AST i ALT mieści się w normie). Ponadto, ma on co najwyżej niewielkie (jeśli nie żadne) znaczenie przy bardzo dużym (więcej niż 15-krotnym) przekroczeniu norm aminotransferaz. Przydatność diagnostyczna wyliczania wskaźnika de Ritisa jest największa przy umiarkowanym (mniej niż 5-krotnym) przekroczeniu norm aminotransferaz i wówczas:

wskaźnik niższy od jedności (AST < ALT) sugeruje takie choroby miąższu wątroby, jak:
- wirusowe zapalenia wątroby (ostre i przewlekłe),
- hemochromatoza,
- uszkodzenia polekowe i toksyczne^[3],
- niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby^[4],
- autoimmunologiczne zapalenie wątroby;
wskaźnik powyżej jedności (AST > ALT) sugeruje:
- toksyczne uszkodzenie wątroby
  - alkoholową chorobę wątroby^[4],
  - uszkodzenia polekowe,
- dokonaną marskość wątroby (niezależnie od przyczyny),
- inną (pozawątrobową) przyczynę
  - hemolizę,
  - choroby mięśni,
  - choroby tarczycy.

Przypisy

↑ Fernando DeF.D. Ritis Fernando DeF.D., MarioM. Coltorti MarioM., GiuseppeG. Giusti GiuseppeG., TRANSAMINASE ACTIVITY IN LIVER DISEASE, „The Lancet”, 272 (7039), 1958, s. 214–215, DOI: 10.1016/s0140-6736(58)91556-3, ISSN 0140-6736 [dostęp 2023-06-19] .
↑ G.G. Giunchi G.G., [In memory of Fernando De Ritis], „Annali Italiani Di Medicina Interna: Organo Ufficiale Della Societa Italiana Di Medicina Interna”, 2 (1), 1987, s. 72–75, ISSN 0393-9340, PMID: 3079443 [dostęp 2023-06-19] .
↑ Gajewski, Piotr., Wydawnictwo MedycynaW.M. Praktyczna. Wydawnictwo MedycynaW.M., Interna Szczeklika : mały podręcznik 2016/17, wyd. 8, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2016, ISBN 978-83-7430-491-7, OCLC 958218828 [dostęp 2019-04-19] .
↑ ^a ^b DariusD. Sorbi DariusD., JessicaJ. Boynton JessicaJ., Keith D.K.D. Lindor Keith D.K.D., The ratio of aspartate aminotransferase to alanine aminotransferase: potential value in differentiating nonalcoholic steatohepatitis from alcoholic liver disease, „The American Journal of Gastroenterology”, 94 (4), 1999, s. 1018–22, DOI: 10.1111/j.1572-0241.1999.01006.x, PMID: 10201476 (ang.).

Bibliografia

Choroby wewnętrzne. Andrzej Szczeklik (red.). T. 1. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-031-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Fernando DeF.D. Ritis Fernando DeF.D., MarioM. Coltorti MarioM., GiuseppeG. Giusti GiuseppeG., TRANSAMINASE ACTIVITY IN LIVER DISEASE, „The Lancet”, 272 (7039), 1958, s. 214–215, DOI: 10.1016/s0140-6736(58)91556-3, ISSN 0140-6736 [dostęp 2023-06-19] .

[2] G.G. Giunchi G.G., [In memory of Fernando De Ritis], „Annali Italiani Di Medicina Interna: Organo Ufficiale Della Societa Italiana Di Medicina Interna”, 2 (1), 1987, s. 72–75, ISSN 0393-9340, PMID: 3079443 [dostęp 2023-06-19] .

[3] Gajewski, Piotr., Wydawnictwo MedycynaW.M. Praktyczna. Wydawnictwo MedycynaW.M., Interna Szczeklika : mały podręcznik 2016/17, wyd. 8, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2016, ISBN 978-83-7430-491-7, OCLC 958218828 [dostęp 2019-04-19] .

[pmid10201476-4] DariusD. Sorbi DariusD., JessicaJ. Boynton JessicaJ., Keith D.K.D. Lindor Keith D.K.D., The ratio of aspartate aminotransferase to alanine aminotransferase: potential value in differentiating nonalcoholic steatohepatitis from alcoholic liver disease, „The American Journal of Gastroenterology”, 94 (4), 1999, s. 1018–22, DOI: 10.1111/j.1572-0241.1999.01006.x, PMID: 10201476 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]