Wolfram Sievers (ur. 10 lipca 1905 w Hildesheimie, zm. 2 czerwca 1948 w Landsberg am Lech) – kierownik Ahnenerbe w latach 1935–1945, zbrodniarz wojenny.
Z wykształcenia księgarz, wstąpił do NSDAP w 1929, a w 1935 roku do SS i otrzymał rangę SS-Standartenführera, a następnie pracował w obozie koncentracyjnym w Dachau z Augustem Hirtem. Brał udział, bądź sam przeprowadzał eksperymenty m.in. z dużymi wysokościami i zamrażaniem, prowadzone w obozach koncentracyjnych, gdzie więźniowie byli trzymani w lodowatej wodzie do czasu, aż stracili przytomność bądź zmarli (por. Sigmund Rascher). Podczas tych eksperymentów zmarło od 280 do 300 więźniów[1].
Sievers został skazany na śmierć 20 sierpnia 1947 za zbrodnie przeciwko ludzkości w Procesie lekarzy i powieszony 2 czerwca 1948 w więzieniu Landsberg.
Sievers był nazywany nazistowskim „Sinobrodym” ze względu na kolekcjonowanie czaszek z głów odciętych Żydom, wykorzystywanym do badań przez Augusta Hirta[2].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne