Nagrobek Wojciecha Rostworowskiego
Wojciech Hilary Rostworowski herbu Nałęcz II (ur. 13 stycznia 1877 w Milejowie , zm. 17 marca 1952 w Zalesiu Dolnym ) – polski ziemianin, prawnik, pisarz, publicysta, senator III i IV kadencji w II RP .
Życiorys
Urodził się 13 stycznia 1877 w Milejowie[1] . Był synem Antoniego Ignacego Rostworowskiego (1833–1896) i Klary z Osuchowskich, wnukiem Antoniego Melitona Rostworowskiego . Jego syn, Piotr Rostworowski był kamedułą . W pierwszym dwudziestoleciu XX w. był właścicielem majątku Winiary (pow. 283 ha).
Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim . Najpierw zajął się literaturą , ale później wciągnęła go praca polityczna. Początkowo był związany z narodową demokracją , lecz w czasie I wojny światowej przeszedł na pozycje bardziej konserwatywne . Był członkiem Ligi Narodowej [2] . W 1916 roku był członkiem Zarządu Towarzystwa Polskiej Macierzy Szkolnej [3] . Wszedł do Tymczasowej Rady Stanu z ramienia Stronnictwa Narodowego [4] . W rządzie Jana Kucharzewskiego objął Departament Stanu (odpowiednik MSZ). Mianowany członkiem Rady Stanu w 1918 roku[5] . W latach 1919–1925 nie uczestniczył w życiu politycznym. Po zamachu majowym w 1926 zaangażował się po raz kolejny w prorządowe organizacje konserwatywne. W 1930 został wybrany do Senatu w województwie łódzkim , a w 1935 został senatorem z nominacji Prezydenta RP . W drugiej połowie lat trzydziestych stał się krytykiem rządu. Po II wojnie światowej zamieszkał w Zalesiu i poświęcił się pracy literackiej. Publikował między innymi w „Tygodniku Powszechnym ”.
Zmarł 17 marca 1952 w Zalesiu Dolnym[1] . Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 171-1-27)[1] .
Jego żoną była Elżbieta hr. Plater-Zyberk z Broelu (1887–1924). Ich dziećmi byli Maria (1908–2004), Wojciech (1910–1999), Henryk (1912–1984), Weronika (1913–1919), Elżbieta (1919–1922).
Po jej śmierci ożenił się z Katarzyną (Katie) Clinton (1887–1973), Angielką, która była przyjaciółką jego żony i nauczycielką dzieci.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: ELŻBIETA ROSTWOROWSKA , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-08] .
↑ Stanisław Kozicki , Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907) , Londyn 1964, s. 582.
↑ Józef Stemler, Dzieło samopomocy narodowej. Polska Macierz Szkolna 1905–1935 , Warszawa 1935, s. 173.
↑ Ojczyzna i Postęp, nr 16, 18 stycznia 1917 roku, s. 11.
↑ M.P. nr 57 z 27 kwietnia 1918 r. . Prawo.pl. [dostęp 2020-06-09].
↑ Jan Molenda : Wojciech Rostworowski . ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2017-03-08].
↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.
Linki zewnętrzne
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
Według Monitora Polskiego nr 11 z 28 lutego 1918 r.