Wodorotlenek berylu
Wodorotlenek berylu
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
Be(OH)2
|
Masa molowa
|
43,03 g/mol
|
Wygląd
|
białe ciało stałe
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
13327-32-7
|
PubChem
|
25879
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanego źródła[2]
|
|
|
Zwroty H
|
H301, H315, H317, H319, H330, H335, H350i, H372, H411
|
Zwroty P
|
brak wiarygodnych danych
|
|
Numer RTECS
|
DS3150000
|
Dawka śmiertelna
|
LDLo 3,821 mg/kg (szczur, dożylnie)[3]
|
|
Podobne związki
|
Inne kationy
|
Mg(OH) 2, Ca(OH) 2, Sr(OH) 2, Ba(OH) 2, Ra(OH) 2
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Wodorotlenek berylu, Be(OH) 2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków amfoterycznych. Z silnymi zasadami daje berylany, np. Na 2BeO 2 i K 2BeO 2. Na skalę przemysłową otrzymywany jest jako produkt uboczny przy wydobyciu berylu z jego rud – berylu i bertrandytu[4]. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, jego iloczyn rozpuszczalności (dla formy α) wynosi 6,92×10−22[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-51, 5-177, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Beryllium compounds, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 82790 [dostęp 2023-08-23] (niem. • ang.).
- ↑ Beryllium hydroxide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2011-09-29] (ang.).
- ↑ Jessica ElzeaJ.E. Kogel Jessica ElzeaJ.E. i inni, Industrial Minerals & Rocks: Commodities, Markets, and Uses, wyd. 7, Society for Mining, Metallurgy and Exploration, 2006, ISBN 0-87335-233-5 (ang.). Brak numerów stron w książce
|
|