Najstarsza wzmianka o tym szczycie pochodzi z kodeksu małopolskiego napisanego w 1254 roku w języku starogermańskim. Nazwa szczytu w tym zapisie figuruje jako: Witowizal (Witowy Dział)[3]. W okresie wielkiego przeludnienia Podhala (od połowy XIX w. do II wojny światowej) na całym wzniesieniu, podobnie, jak i innych w całych okolicach, znajdowały się pola orne i łąki[4]. Po 1980 r. wskutek nieopłacalności ekonomicznej coraz bardziej zaprzestawano użytkowania tych pól i obecnie już tylko nieliczne poletka są zaorywane lub koszone. Większość wzniesienia pokrywają niekoszone trawy. O tym, że były tutaj pola orne świadczą już tylko miedze i zagony.
Wskutek braku zalesienia z grzbietu Witowa rozciągają się widoki obejmujące cały horyzont. Nie prowadzi tędy żaden szlak turystyczny, jednak z miejscowości u podnóża Witowa istnieją polne drogi, którymi można wyjść na grzbiet[2].
U podnóża szczytu znajduje się przysiółek wsi Niedźwiedź o tej samej nazwie[5]. Przez pewien czas lokalizacja ta była odrębną wsią.
↑ abcGorce. Mapa turystyczna 1: 40 000, wyd. 16, Kraków: Compass, ISBN 978-83-8184-217-4. Brak numerów stron w książce
↑Zagórzanie [online] [dostęp 2014-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-30].
↑M.M.CieszkowskiM.M., P.P.LubieńskiP.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P.Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8. Brak numerów stron w książce