Witold Hałat urodził się 5 grudnia 1927 w Dąbrowie Górniczej, w rodzinie Józefa. Od 1951 w Wojsku Polskim, jako podchorąży Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Giżycku, którą ukończył 1 października 1952. Został skierowany na stanowisko technika w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych nr 4 (JW 2185) w Stargardzie Szczecińskim ulokowanej w kompleksie „czerwone koszary”. Kolejne stanowiska w latach 1952–1961, to dowódca plutonu i wykładowca. W 1961 został skierowany jako słuchacz do Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu, którą ukończył 21 grudnia 1963 roku. Po jej ukończeniu był na stanowisku dowódcy kompanii szkolnej w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185)[1].
W latach 1967 do 1971 piastował stanowisko zastępcy dowódcy w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych. Od 1971 do 1974 służył na stanowisku zastępcy komendanta ds. szkolenia w Ośrodku Szkolenia Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185), a następnie był komendantem Ośrodka. W 1974 został szefem Garnizonowego Ośrodka Mobilizacyjnego znajdującego się w kompleksie „białe koszary”9 pułku zmechanizowanego12 Dywizji Zmechanizowanej w Stargardzie Szczecińskim. Następnie został szefem Terenowego Aparatu Mobilizacyjnego. 2 listopada 1987 odszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika po 36 latach służby w wojsku. Wstąpił na emeryturze do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego koła Nr 19 w Stargardzie Szczecińskim. Podpułkownik Witold Hałat zmarł 29 kwietnia 2016, został pochowany na cmentarzu przy ulicy Kościuszki w Stargardzie, odszedł w wieku 88 lat. Miał żonę Klarę i syna Jerzego[1].
