Urodził się 2 grudnia 1898 w Sosnowicy, w rodzinie Wacława i Heleny[1]. Przed wybuchem I wojny światowej uczył się w szkole handlowej w Moskwie. W 1915 wraz z rodziną wyjechał do Smoleńska. W latach 1915–1917 studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie. W 1917 powrócił do Moskwy, gdzie wziął udział w rewolucji październikowej. W latach 1917–1918 pracował w Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych Rosji Radzieckiej.
W 1918 powrócił do Polski. Kontynuował studia na Politechnice Warszawskiej, podjął również naukę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w 1929 uzyskał absolutorium z prawami nauczania przedmiotów ścisłych. W 1932 został absolwentem Politechniki ze stopniem inżyniera-mechanika, po czym podjął pracę na tej uczelni w charakterze asystenta Zakładu Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej (od 1938: adiunkta). Zajmował się teorią skrawania. Był również zatrudniony w Centralnym Laboratorium Państwowych Wytwórni Uzbrojenia, gdzie opracował kilka prototypowych przyrządów kontrolno-pomiarowych, m.in. gładkościomierz. W 1934 wziął udział w pierwszej polskiej wyprawie na Spitsbergen, podczas której polscy naukowcy opracowali mapy geologiczne północno-zachodniej części Ziemi Torella.
W okresie II wojny światowej był zaangażowany w tajne nauczanie szczebla wyższego (na Kursach Kreśleń Technicznych Politechniki Warszawskiej). Był więziony na Pawiaku. W 1945 powrócił do pracy naukowej, stając na czele Katedry Mechanicznej Obróbki Metali Akademii Górniczej (w 1947 pełnił obowiązki prodziekana, od 1948 prorektora). Następnie (do końca życia) sprawował funkcję dyrektora Instytutu Naukowo-Badawczego Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem. Był członkiem korespondentem PAN (od 1952)[2].
W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm PRL I kadencji w okręgu Chrzanów z ramienia Stronnictwa Demokratycznego[3]. Był członkiem Komisji Budżetowej oraz Przemysłowej (jako wiceprzewodniczący).
↑M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie przemysłu, rolnictwa, komunikacji, budownictwa, handlu państwowego, oświaty, nauki, kultury i sztuki”.
Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 32.
.JPG)