Witalij Pawłow

Witalij Pawłow
Виталий Павлов
Pełne imię i nazwisko

Witalij Grigorjewicz Pawłow

Data i miejsce urodzenia

30 września 1914
Barnauł

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 2005
Moskwa

Kierownik Grupy „Narew” KGB w Warszawie
Okres

od 1973
do 1984

Przynależność polityczna

KPZR

Poprzednik

Jakow Pawłowicz Skomorochin

Następca

Wasilij Dożdalew

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Witalij Grigorjewicz Pawłow, ros. Виталий Григорьевич Павлов (ur. 17 września?/30 września 1914 w Barnaule, zm. 11 kwietnia 2005 w Moskwie[1]) – generał major, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych KGB, szef przedstawicielstwa KGB w Polsce.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły (1930), pracował w Zakładach Naprawy Parowozów w Barnaule. W 1938 został absolwentem Sybirskiego Instytutu Drogownictwa (Сибирский автодорожный институт) w Omsku, i wcielony do pracy w organach NKWD ZSRR. Skierowany na Kurs przy Centralnej Szkole NKWD oraz do Szkoły Specjalnego Znaczenia (Школa особого назначения) Gł. Zarządu BP NKWD. Po ich ukończeniu powierzono mu funkcję stażysty Sekcji Amerykańskiej 5 Wydziału, detektywa, zastępcy naczelnika 1 Sekcji 5 Wydziału GZBP NKWD (1940).

W czasie II wojny światowej jako z-ca nacz. 2 Sekcji 3 Wydziału I Zarządu NKWD, m.in. przebywał pod przykryciem kuriera dyplomatycznego w USA (operacja „Śnieg”).

Kierował rezydenturą NKWD/NKGB w Kanadzie (1942–1945), zajmując oficjalnie stanowisko I sekretarza i kierującego Wydziałem Konsularnym Poselstwa ZSRR. W 1945 został uznany za osobę non grata i wydalony z Kanady. Pełnił funkcję nacz. Sekcji Wydziału Informacyjnego I Zarządu Gł. MGB (1946–), st. pomocnikiem nacz. 1 Wydziału 5 Zarządu, st. pomocnikiem nacz., z-cą nacz., nacz. Wydz. Amerykańskiego Wywiadu Nielegalnego Komitetu Informacji przy RM ZSRR (1949-1952), nacz. 1 Wydziału I Zarządu I Zarządu Gł. MGB ZSRR (1952–1953), nacz. Wydziału Nielegalnego, z-cą nacz. 1 Wydziału II Zarz. Gł. MWD (1953–1954); w 1954 kontrolował rezydentury w Austrii, we Włoszech, Szwajcarii, Francji i Belgii; z-ca nacz., nacz. Zarządu Specjalnego I Zarz. Gł. KGB (1959–1961), z-ca nacz. I Zarz. Gł. KGB (1961–1966); rezydentem KGB w Austrii (1966-1970), nacz. Instytutu KGB im. Andropowa (Краснознамённый имени Ю. В. Андропова институт КГБ СССР) (1971–1973); kierownikiem Grupy „Narew” KGB w Warszawie (1973–1984). W 1984 został awansowany na generała[2]. W 1987 przeszedł na emeryturę.

W książce pt. Byłem rezydentem KGB opisał kulisy swojej pracy[3].

Odznaczenia

I medale.

Przypisy

  1. ↑ Павлов Виталий Григорьевич. svr.gov.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-01)]..
  2. ↑ Sowiecki ślad, Polskie Radio, 6 grudnia 2006.
  3. ↑ Witalij Pawłow: Byłem rezydentem KGB, Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1994, ISBN 83-7066-559-4

Bibliografia

  • Энциклопедия секретных служб России, Moskwa 2003.

Linki zewnętrzne