Alfred Stieglitz napisał później, że to zdjęcie było wynikiem trzygodzinnego oczekiwania w dość paskudnej śnieżycy:
Aby uzyskać zdjęcia za pomocą aparatu fotograficznego, dobrze jest wybrać temat, niezależnie od postaci, i dokładnie przestudiować linie i oświetlenie. Po ustaleniu tych, obserwuj przechodzące postacie i czekaj na moment, w którym wszystko będzie w równowadze; czyli zadowala twoje oko. To często oznacza godziny cierpliwego oczekiwania. Moje zdjęcie „Piąta Aleja, Zima” jest wynikiem trzygodzinnego stania podczas gwałtownej burzy śnieżnej 22 lutego 1893 roku, w oczekiwaniu na właściwy moment. Moja cierpliwość została należycie wynagrodzona. Oczywiście efekt zawierał element przypadku, ponieważ mogłem tam stać godzinami, nie uzyskując pożądanego obrazu[2].
Fotografia przedstawia powóz zaprzężony w dwa konie, jadący przez zaśnieżony krajobraz miejski. Efekt rozmycia śniegu nadaje obrazowi impresjonistyczny klimat[3]. Fotografia została później błędnie datowana przez autora jako wykonana 22 lutego 1892 roku, ale nie może być to prawdą porównując opisy pogody w obu dniach (to jest 22 lutego 1892 roku i 22 lutego 1893 roku)[2].