William John Macquorn Rankine (ur. 5 lipca 1820 w Edynburgu w Szkocji, zm. 24 grudnia 1872 w Glasgow w Szkocji)^[1] – szkocki inżynier i fizyk. Autor prac z dziedziny budownictwa, miernictwa oraz termodynamiki^[2]. W roku 1850 opracował teoretyczny obieg cieplny silnika parowego (tzw. obieg Rankine’a). Wspólnie z Rudolfem Clausiusem i Williamem Thomsonem (Lordem Kelvinem) jest twórcą nowej gałęzi fizyki − termodynamiki. Wprowadził termin energia potencjalna^[3].

Jest twórcą jednej ze skal termometrycznych nazwanej od jego nazwiska skalą Rankine’a.

Rankine miał bardzo szerokie zainteresowania, które obejmowały botanikę, teorię muzyki, matematykę, inżynierię. W wolnym czasie lubił śpiewać, grać na instrumentach, a także komponować humorystyczne piosenki.

• Encyklopedia PWN, tom 3, Warszawa 1991.
• Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006.

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: William Rankine w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].