William Ralph Maxon (ur. 1877, zm. 1948) – amerykański botanik, specjalizujący się w pteridologii.
W. R. Maxon urodził się 2 lutego 1877 w Oneidzie w stanie Nowy Jork. Był najstarszym synem Sylvii Louisy i Samuela Alberta Maxonów. Jego ojciec był redaktorem w lokalnej gazecie Oneida Democratic Union. Ukończył szkołę średnią w 1894, z wyróżnieniem z angielskiego i łaciny. W 1898 ukończył Syracuse University, pracując już jako asystent w New York Botanical Garden, gdzie studiował paprotniki z L. M. Underwoodem. W 1898 zaczął współpracę z United States National Museum, skąd odszedł na emeryturę w 1946. Stopień doktora uzyskał na swojej alma mater w 1921. Odbył 9 dużych wypraw na Jamajkę, Kubę i do Ameryki Środkowej. Zmarł 25 lutego 1948 w Terra Ceia na Florydzie[1][2].
W czasie swoich badań stworzył liczący około 150 000 okazów zbiór. Był redaktorem Journal of the Washington Academy of Sciences w latach 1919-17, prezesem American Fern Society w latach 1919-33 oraz redaktorem American Fern Journal w latach 1934-44. Był jednym z założycieli Washington Biologists’ Field Club w 1900 oraz jego wiceprezesem w latach 1919-21 i prezesem w 1922-24. Był także członkiem Cosmos Club, Delta Kappa Epsilon, Washington Academy of Sciences, Botanical Society of Washington oraz American Association for the Advancement of Science[2].
Na jego cześć nazwano blisko 80 gatunków roślin oraz rodzaj Maxonia[2].
Przypisy
