PROFILPELAJAR.COM

Wilhelm Steputat
Data urodzenia	29 lutego 1868
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1941 ; Bokellen
	Prezes Dyrektoriatu Kraju Kłajpedy
Okres	od 6 sierpnia 1921; do 1923

Wilhelm "Willy" Steputat, lit. Vilius Steputaitis (ur. 29 lutego 1868 w dobrach Bokellen w powiecie Gierdawy, zm. 1 stycznia 1941 tamże) – niemiecki pisarz i poeta, prawnik, polityk, działacz mniejszości litewskiej w Prusach Wschodnich, prezes dyrektoriatu Kraju Kłajpedy (1921–1923).

Życiorys

Uczęszczał do gimnazjum w Wystruci, później studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Królewcu, Genewie i Greifswaldzie. Był radcą rządowym w Gąbinie. W 1913 wybrano go drugim litewskim posłem do pruskiego Landtagu, mandat uzyskał w okręgu Tylża–Ragneta^[1]. Wziął udział w I wojnie światowej, podczas której i po której kontynuował działalność literacką: pisał poezje, aforyzmy, opowiadania i słowniki. Z uznaniem o jego twórczości wypowiadał się m.in. Kurt Tucholsky, chwaląc "Leksykon rymów"^[2].

6 sierpnia 1921 został powołany przez francuskiego komisarza Kłajpedy na stanowisko prezesa Dyrektoriatu. Starał się balansować między wielkimi mocarstwami a państwami regionu niechętnie patrząc na przyłączenie regionu do Litwy. 26 marca 1922 przybył wraz z delegacją Dyrektoriatu do Warszawy celem podpisania rocznej umowy handlowo-transportowej między Krajem Kłajpedy a Polską^[3]. Sprzeciwił się litewskiej agresji na okręg w styczniu 1923 bezskutecznie próbując namówić gubernatora Petisné do stworzenia oddziałów samoobrony^[4]. Po włączeniu Kłajpedy do Litwy zrezygnował ze stanowiska i przeniósł się do swych dóbr gierdawskich, w których doczekał śmierci.

Pozostawił po sobie córką Birutę (zamężną Ludwig), która wydała po II wojnie światowej powieść „Bokellen, dobra szlacheckie w Prusach Wschodnich”, gdzie opisuje historię rodu na tle przeszłości regionu^[5].

Publikacje

"Deutsches Reimlexikon" (Lipsk 1891)
"Die Trappisten" (Lipsk 1904)
"Litauischer Sprachführer" (Tylża 1916)
"Eine Kostprobe", zbiór poezji (Gierdawy 1927)

Przypisy

↑ Gelžinis Martynas, "Musu gimtine Mažoji Lietuva", Mažosios Lietuvos Fondas: Mokslo ir Enciklopediju Leidykla, Vilnius 1996, ISBN 5-420-01359-2, s. 309
↑ 18.11.00 Über 100 Jahre "Steputat"
↑ Porozumienie przewidywało m.in. stosowanie klauzuli największego uprzywilejowania we wzajemnym imporcie, pomoc w sprawach związanych z morzem oraz wolność tranzytu, zob.: Sergiusz Mikulicz, "Kłajpeda w polityce europejskiej", Książka i Wiedza, Warszawa 1976, s. 55–56.
↑ tamże, s. 80
↑ Informacja na stronach Ziomkostwa Prusy Wschodnie. ostpreussen.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-04)].