Wilhelm Hollender
| Data i miejsce urodzenia
|
24 września 1922
Czarny Dunajec
|
| Data i miejsce śmierci
|
28 maja 1994
Warszawa
|
| Zawód
|
producent filmowy, scenarzysta
|
| Odznaczenia
|
 
|
Wilhelm Hollender (ur. 24 września 1922 w Czarnym Dunajcu, zm. 28 maja 1994 w Warszawie) – polski filmowiec, producent i scenarzysta.
Kariera
Jako kierownik produkcji współpracował w latach 50. przy realizacji takich filmów, jak: Pożegnania (reż. Wojciech Jerzy Has) czy Zezowate szczęście (reż. Andrzej Munk). W 1962 był kierownikiem produkcji podczas kręcenia Pasażerki w reżyserii Andrzeja Munka i Witolda Lesiewicza, zaś w 1966 Sublokatora w reżyserii Janusza Majewskiego. Uczestniczył w realizacji takich produkcji w reżyserii Jerzego Hoffmana, jak: Pan Wołodyjowski (1969), Potop (1974), Trędowata (1976), Znachor (1981), Wedle wyroków twoich... (1983). W 1985 był kierownikiem produkcji przy realizacji Podróży Pana Kleksa w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego[1]. Wraz z Włodzimierzem Gołaszewskim napisał w 1994 scenariusz, według którego zrealizowano film dokumentalny Wizja lokalna - nie powinno nas być wśród żywych o losach więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz[2][3].
W 1978 filmowiec otrzymał wraz z Jerzym Hoffmanem, Zbigniewem Safjanem i Jerzym Gościkiem Nagrodę Ministra Obrony Narodowej I stopnia za film Do krwi ostatniej...[4]. Hollender został odznaczony m.in. w 1983 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5] oraz w 1986 Krzyżem Oświęcimskim.
Życie prywatne
Mąż pisarki Barbary Seidler, ojciec dziennikarki Barbary Hollender[6].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A22-6-25)[7].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
