Po ukończeniu studiów został skierowany do Leningradzkiej Elektrowni Atomowej, gdzie pracował do 1982 na stanowiskach inżyniera i kierownika zmiany. Od 1982 był zawodowo związany z Ignalińską Elektrownią Jądrową, gdzie najpierw był kierownikiem zmiany, a od 1986 pełnił funkcję zastępcy naczelnego inżyniera do spraw eksploatacji. W 1991 objął posadę generalnego dyrektora elektrowni. W marcu 2010 został odwołany ze stanowiska, jednocześnie został jednak doradcą swojego następcy Osvaldasa Čiukšisa[1]. 3 maja 2011 odszedł z pracy w elektrowni[1].
