Wiktor Past

Wiktor Past
Viktor Ritter von Past
tytularny generał dywizji tytularny generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1858
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1924
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

do 1912 i 1917–1921

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

3 Brygada Kawalerii Obrony Krajowej

Stanowiska

dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Wiktor Past (ur. 7 grudnia 1858 w Brzeżanach, zm. 24 listopada 1924 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Był synem urzędnika państwowego. Jego matka nosiła panieńskie nazwisko Potakowska. Ukończył 6 klasowe gimnazjum w Brzeżanach i Korpus Kadetów we Lwowie oraz kurs sztabowy w Wiedniu (1895). W kwietniu 1905 objął dowództwo Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 3 w Rzeszowie. Od kwietnia 1911 dowodził 3 Brygadą Kawalerii Obrony Krajowej we Lwowie. Z dniem 1 maja 1912 przeniesiony został w stan spoczynku[1]. Zamieszkał we Lwowie. Po wybuchu I wojny światowej i rozpoczęciu ofensywy rosyjskiej, ewakuował się do Wiednia. W październiku 1915 roku przybył do Krakowa. 1 sierpnia 1917 roku został reaktywowany i mianowany komendantem Szkoły dla Inwalidów Wojennych w Krakowie[2][3].

18 marca 1919 roku przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1910 i zaliczony do 1 Rezerwy Armii oraz powołany do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji i wyznaczony – z dniem 6 stycznia 1919 – na stanowisko komendanta Szkoły Inwalidów Wojskowych w Krakowie[4][5][6][7].

21 czerwca 1919 roku został szefem Generalnej Ekspozytury Sekcji Opieki Ministerstwa Spraw Wojskowych przy Dowództwie Okręgu Generalnego w Krakowie[8]. Z dniem 1 kwietnia 1921 przeniesiony został w stan spoczynku, w stopniu generała podporucznika. 26 października 1923 zatwierdzony został w stopniu tytularnego generała dywizji. Zmarł 24 listopada 1924 roku w Krakowie[9]. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim (kwatera HB, rząd płn.).

Grób gen. Wiktora Pasta na cmentarzu Rakowickim

Wiktor Past był żonaty z kobietą o nazwisku Mayerburg, z którą miał troje dzieci: Adelę (1891), Wiktorię (1894) i Edwarda (1896)[10].

Awanse

W Cesarskiej i Królewskiej Armii:

W Wojsku Polskim:

  • generał podporucznik
  • tytularny generał dywizji – zatwierdzony 26 października 1923

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 2, Nr 17 z 21 kwietnia 1912. 
  2. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 243 według autora reaktywowany (przywrócony ze stanu spoczynku) 1 lipca 1917 roku.
  3. ↑ a b c d e f g Lista starszeństwa generałów i pułkowników 1918 ↓, s. 24.
  4. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 37 z 03.04.1919 r. Była to ta sama placówka, którą objął w 1917.
  5. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 246 według autora pełnił służbę w WP od 1 listopada 1918 roku.
  6. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 243 autor utrzymuje, że było to stanowisko komendanta Szpitala Inwalidów we Lwowie.
  7. ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 53 autorzy podają obie wersje.
  8. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2310.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 lutego 1925 roku, s. 68.
  10. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 243.

Bibliografia