PROFILPELAJAR.COM

Wiesław Strzałkowski (ur. 12 czerwca 1909 w Kijowie, zm. 21 września 1988 w Londynie) – polski prawnik, filozof, poeta, nauczyciel akademicki, minister w rządach emigracyjnych.

Życiorys

W 1929 ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, w 1934 studia prawnicze, w 1937 studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1937–1939 studiował na Sorbonie. Po wybuchu II wojny światowej był w latach 1939–1940 redaktorem ukazującego się w Paryżu pisma „Polak we Francji” i równocześnie sekretarzem Władysława Sikorskiego.

Po zakończeniu kampanii francuskiej przedostał się przez Hiszpanię i Portugalię do Wielkiej Brytanii. Służył w 2. kompanii Batalionie Strzelców Podhalańskich, w stopniu strzelca^[1]. 15 kwietnia 1942 został przeniesiony do Komendy Uzupełnień Nr 1 z równpczesnym skierowaniem do domu inwalidów w Eliock Haus, jako urlopowanego do czasu zwolnienia z wojska^[1]. W tym samym roku został zwolniony z wojska z powodu słabego zdrowia.

Pracował krótko w ministerstwie informacji i dokumentacji. W latach 1943–1947 studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, tam w 1947 obronił pracę doktorską Rola doświadczenia kinestetycznego w postrzeganiu i myśleniu. W latach 1951–1965 był z krótkimi przerwami związany z Polskim Uniwersytetem Na Obczyźnie, gdzie wykładał filozofię i psychologię, a w 1962 habilitował się. Od 1965 do 1967 pracował w USA, w Lewis College w Lockport i Iona College w New Rochelle.

W latach 1970–1972 był ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w rządzie Zygmunta Muchniewskiego, w latach 1972–1973 ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w pierwszym rządzie Alfreda Urbańskiego, w latach 1973–1976 ministrem informacji i dokumentacji w drugim rządzie Alfreda Urbańskiego. Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)^[2].

Został odznaczony przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Krzyżem Oficerskim (1969)^[3] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (sekretarzem komisji filozoficzno-filologicznej w latach 1962–1965, członkiem zarządu kadencji 1978/1979, członkiem komisji rewizyjnej w latach 1981–1985), Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Aristotelian Society, Royal Institute of Philosophy.

Pochowany na North Sheen Cemetery w Londynie (DG nr 94)^[5].

Twórczość

Literatura piękna

Pożegnanie szkoły (1929) – poezje
Poezje (1933)
Pieśń żałobna o Józefie Piłsudskim (1935)
Wyjazd na połów (1937) – poezje
W obozie w Szkocji (1942) – poezje
Dwie siostry (1943) – opowiadania
Dom Luis i inne opowiadania (1968)
Wiersze dla przyjaciół (1974)
Przed świtem. Wierszy zeszyt drugi (1975)
Awakening (1977) - poezje w języku angielskim
Ich dwoje. Opowiadanie (1978)
Polska wiosna. Wybór wierszy (1981)
Dzieciństwo (1984) – poemat
Gdy pracowałem przy generale Sikorskim (1984) – wspomnienia
Moi profesorowie (1984) – wspomnienia
10 opowieści (1984)
Ludzie i idee. Od Platona po czasy współczesne. Wybór esejów (1985)
De profundis clamavi (1988) – poezje

Prace naukowe i popularnonaukowe

Kasprowicz (1942)
Współczesne kierunki psychologiczne (1952)
The active character of thinking (1982)
The theories of knowledge and of science in Polish positivism (1983)
Władysław Tatarkiewicz jako historyk kultury (1987)
Podstawy filozofii Descartes’a (1988)

Przypisy

↑ ^a ^b Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 182.
↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 34.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 1 z 19 stycznia 1971.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 8 z 31 grudnia 1972.
↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-20] (pol.).

Bibliografia

Rozkazy dzienne 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich (02.01.1942 - 31.12.1942). [dostęp 2020-09-04].
Bolesław Klimaszewski, Ewa R. Nowakowska, Wojciech Wyskiel Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie, 1939–1980, wyd. Warszawa 1992
Zbigniew Andrzej Judycki Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008