Wielka Orda – nazwa centralnej części dawnej Złotej Ordy, pomiędzy Donem a Jaikiem, która zaczęła być stosowana w stosunku do pozostałości tego państwa po tym jak w XV wieku odłączyły się od niego w roku 1430 Chanat Krymski, w roku 1445 Chanat Kazański, a w roku 1460 Chanat Astrachański[1].
W roku 1480 Wielki Książę Moskiewski Iwan III Srogi odmówił płacenia daniny Wielkiej Ordzie. W odpowiedzi chan Ahmed (1460–1481) wyruszył na Moskwę. Nie doczekał się jednak przybycia obiecanych posiłków od Kazimierza Jagiellończyka i ostatecznie wycofał się znad Ugry, gdzie naprzeciwko niego stała gotowa do walki armia moskiewska. Wydarzenie to zwane Stanięciem nad Ugrą uznaje się za koniec zależności Rusi od Mongołów. W roku 1502 chan krymski Mengli I Girej z poduszczenia Moskwy zniszczył stolicę Wielkiej Ordy Saraj i tym samym przestała ona istnieć.
Chanowie Wielkiej Ordy
Bibliografia
Przypisy
