Werba (ukr. Верба) – wieś w rejonie dubieńskim obwodu rówieńskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Werba w powiecie dubieńskim województwa wołyńskiego. Wieś liczy 2863 mieszkańców.
Znajduje się tu stacja kolejowa Werba, położona na linii Lwów – Zdołbunów.
Była wzmiankowana w książce Mariana Dubieckiego Na kresach i za kresami, w rozdziale Ostatni z Sieniutów.
Historia
Do 1942 roku większość mieszkańców miejscowości stanowili Żydzi w liczbie ponad 400. 20 maja 1942 roku okupacyjne władze niemieckie utworzyły w Werbie dla Żydów getto, jednak już po 10 dniach 285 z nich rozstrzelano w pobliżu wsi Granówka. Pozostałych, ukrywających się około 80 osób, zabito pod koniec lata tego roku[1].
Ludność polska w Werbie w liczbie kilkunastu rodzin od 1942 roku była terroryzowana przez policję ukraińską oraz przez donosy Ukraińców do władz niemieckich, wyniku czego zginęło 8 Polaków. Po napadzie UPA w maju 1943 na miejscowy magazyn, większość Polaków uciekła do Dubna[2].
Galeria
Przypisy
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 143.
- ↑ WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 113–114, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .
Linki zewnętrzne