W 1981 roku ukończyła akademię; ukończywszy z wyróżnieniem szkołę lotniczą, w lipcu 1982 roku została mianowana lotnikiem marynarki[5]. Wykonała ponad 1500 godzin lotu na sześciu różnych rodzajach śmigłowców oraz przeszło 800 lądowań na pokładzie okrętu[5].
Praca w NASA i kariera astronautki
Wendy Lawrence na pokładzie stacji Mir, program Shuttle-Mir
W marcu 1992 roku została przyjęta przez NASA do czternastej grupy astronautów (NASA 14)[5]. W sierpniu w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona rozpoczęła roczne szkolenie; po ukończeniu została zakwalifikowana do lotu jako specjalistka misji[5]. W trakcie kariery jej zadania techniczne w Biurze Astronautycznym obejmowały m.in. weryfikację oprogramowania lotu w ramach Shuttle Avionics Integration Laboratory (SAIL), rolę pomocniczego trenera: Astronaut Office Assistant Training Officer oraz funkcję dyrektor operacji dla NASA (Operations for NASA) w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą, a także przedstawicielki Biura Astronautycznego ds. treningu i wsparcia załogi stacji kosmicznej[5].
Jej pierwszy lot z misją astronomiczną ASTRO-2 wykonywaną w ramach euroamerykańskiego programu laboratorium Spacelab odbył się już w 1995 roku[7]. W trakcie czterech łącznie lotów wahadłowcem Lawrence spędziła ponad 1225 godzin w przestrzeni kosmicznej, w tym dwukrotnie odwiedziła rosyjską stację kosmicznąMir w ramach programu Shuttle-Mir. W tym czasie Lawrence nie wykonała żadnego spaceru kosmicznego mimo takich planów – startując w misji STS-86 miała pozostać na pokładzie rosyjskiej stacji i wziąć udział w 24., czteromiesięcznej ekspedycji zakładającej m.in. spacer celem napraw stacji oraz procedury bezpieczeństwa, a na koniec wrócić innym wahadłowcem. Niestety dla Lawrence, na krótko przed lotem jej udział został odłożony i zastąpił ją inny specjalista misji, David Wolf. Według strony amerykańskiej przyczyną miało być niedopasowanie Lawrence do rosyjskiego skafandra – astronautka o wzroście 160 cm była zbyt niska, by mogła włożyć i bezpiecznie obsługiwać rosyjski skafander kosmicznyOrłan[8][9].
Jej ostatnia misja, STS-114 z 2005 roku, była pierwszym lotem wahadłowca po trwającej aż 907 dni przerwie spowodowanej katastrofą Columbii[10]. W jej trakcie Lawrence odwiedziła Międzynarodową Stację Kosmiczną, gdzie między innymi obsługiwała robotyczne ramię Canadarm2[11]. Ze służby w NASA odeszła w lipcu 2006 roku[5]. W późniejszych latach popularyzowała naukę, pracowała w centrum odwiedzin Centrum Lotów Kosmicznych im. Johnsona[12].
Wykaz lotów
Loty kosmiczne, w których uczestniczyła Wendy Lawrence[5][13]
