W latach 1988–1998 burmistrz Tongling. W latach 90. pełnił szereg funkcji urzędniczych w prowincji Anhui, był m.in. dyrektorem i sekretarzem Prowincjonalnej Komisji Planowania (1992-1993), członkiem Stałego Komitetu Prowincjonalnego KPCh (1993-1998) i wicegubernatorem (1993-1999)[3]. W latach 1999–2003 był członkiem Państwowej Komisji Reform i Planowania[3].
W latach 2005–2007 sekretarz Komitetu Miejskiego KPCh w Chongqingu[1]. Przeprowadził w mieście szereg reform, na czele z poszerzeniem swobody wypowiedzi w mediach[4]. Nie rozwiązał jednak problemów z wszechobecną w mieście korupcją oraz przestępczością zorganizowaną i ostatecznie został zastąpiony na tym stanowisku przez Bo Xilaia[5][6].
W latach 2007–2012 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Prowincjonalnego KPCh w prowincji Guangdong[1]. Znany jako reformator, za swoich rządów prowadził mocno wolnorynkową politykę gospodarczą i był zwolennikiem politycznego liberalizmu[7][8][9]. Podczas protestów we wsi Wukan w 2011 roku odwołał lokalnych urzędników i pozwolił mieszkańcom, by sami wybrali nowe władze[10].
Od 2007 roku jest członkiem Stałego Komitetu KPCh i jego Biura Politycznego[1]. W marcu 2013 roku został jednym z 4 wicepremierów ChRL w rządzie Li Keqianga[10]. Piastował to stanowisko do marca 2018 roku. 14 marca 2018 roku został wybrany przewodniczącym Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin[11].
Przypisy
↑ abcdWang Yang 汪洋. chinavitae.com. [dostęp 2013-04-17]. (ang.).
