Wanda Czabaj

Data urodzenia	18 stycznia 1913
Data śmierci	18 lipca 1990
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Narodowość	polska
Odznaczenia

Wanda Czabaj (ur. 18 stycznia 1913, zm. 18 lipca 1990) – polska nauczycielka „Sprawiedliwa wśród Narodów Świata”.

W trakcie II wojny światowej pracowała początkowo jako nauczycielka w Kołomyi (dystrykt Galicja, Generalne Gubernatorstwo). Wraz z początkiem 1942 r. pojechała do Lwowa aby sprawdzić czy jest w stanie pomóc swoim żydowskim przyjaciółkom, siostrom Alster. Zorganizowała dla nich pobyt u polskiej rodziny po zdobyciu fałszywych dokumentów. Z kolei do swego własnego mieszkania w Kołomyi przygarnęła Rosę Zelig i jej małą córkę Mirelę, dla których także zorganizowała fałszywe dokumenty zatwierdzone przez Niemców co pozwoliło podjąć Rosie prace. Ponadto, w październiku 1942 r., Wanda Czabaj przez miesiąc ukrywała u siebie Żyda Norberta Grufta, brata Rosy. Za jej sprawą trafił później do Włoch (udało się jej załatwić dla niego transport w pociągu wiozącym włoskich żołnierzy do kraju). Jej zaangażowanie sprawiło, że wszyscy jej podopieczni przetrwali wojnę.

Za swą działalność została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Wanda Czabaj jest pochowana na Cmentarzu Rakowieckim w Krakowie (Kwatera: LXXII, Rząd: płn., miejsce: 14)^[2].

3 czerwca 1982 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Wandę Czabaj medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”^[3].

• Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009