Ojcem Marrené był napoleoński generał Jean-Baptiste Mallet de Granville (1777–1846), który osiedliwszy się na ziemiach polskich przyjął do nazwiska człon Malletski, matką Adela Krasińska (córka Chryzantego, legionisty, bratanica gen. Izydora Krasińskiego[2]). Przyszła pisarka wykształcenie zdobywała w domu, uzupełniając je w Puławach oraz w Krakowie. W młodości poznała Michała Morzkowskiego, jednego z przedstawicieli Cyganerii Warszawskiej, za którego wyszła za mąż. Mieli dwie córki: Antoninę i Irenę. Marrené wystąpiła o rozwód, jednak bezskutecznie. Kres małżeństwu położyła śmierć męża.
Odbywała liczne podróże, zaprzyjaźniła się także z Elizą Orzeszkową. W 1877 roku przeprowadziła się z majątku w Zbożennie do Warszawy, gdzie osiadła na stałe. Zajęła się tam pisarstwem, publicystyką, filantropią. Prowadziła w swoim domu salon literacki[3]. Jej drugim mężem był administrator Zbożennej, uczestnik powstania styczniowego i sybirak, Władysław Marrené, którego poślubiła w 1869 roku w domu Orzeszkowej. Razem mieli córkę Kamilę, rozstali się w 1889 roku. W latach 1886–1887 przejęła po Marii Konopnickiej czasopismo „Świt”[3]. Zmarła w Warszawie 10 października 1903 roku.
Pierwszą powieść pt. Nowy gladiator opublikowała w 1857 roku. W sumie była autorką ponad dwudziestu dzieł prozatorskich, w większości będących egzaltowanymi romansami przedstawiającymi miłosne cierpienia bohaterek, wzmacnianymi przez nietypową scenerię wydarzeń[4]. Część z jej utworów sytuuje się w obrębie nurtu powieści tendencyjnej, poruszających problematykę emancypacji kobiet.
Dd 4 lipca do 26 grudnia 1890, w numerach to numery 27-52 „Biesiady Literackiej” publikowała w częściach utwór Wśród kąkolu. Jest to pierwsza znana powieść poświęcona Łodzi. Przeszła właściwie bez echa i nigdy nie doczekała się recenzji, ponieważ nigdy też za życia autorki nie ukazał się w całości drukiem[5].
↑Wanda Roszkowska-Sykałowa: Marrené Morzkowska Waleria. W: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 2001, s. 429-430. ISBN 83-02-08101-9.
↑Jan Pachoński: Oficerowie Legionów Polskich 1796-1807. T. 2: Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich 1796-1807. Kraków: Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 1998-2003, s. 155-156. ISBN 83-7188-003-0.
↑ abHenryk Markiewicz: Pozytywizm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 471. ISBN 83-01-13849-1.
↑Henryk Markiewicz: Pozytywizm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 125-126. ISBN 83-01-13849-1.
↑KatarzynaK.BadowskaKatarzynaK., Paweł Łodzia Kubowicz, [w:] Słownik kultury literackiej Łodzi do 1939 roku, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2022 (Kultura Literacka Łodzi), s. 272-274, ISBN 978-83-8220-896-2.
