Był członkiem KPZR od 1962 do rozwiązania partii w 1991, w latach 1990-1991 członkiem Komitetu Centralnego KPZR[1].
Od 1958 pracował w instytucjach finansowych Moskwy, a od 1966 w Ministerstwie Finansów ZSRR. Od 1979 był zatrudniony w Gospłanie, a w 1986 został I zastępcą ministra finansów ZSRR, w tym samym roku - przewodniczącym Państwowego Komitetu Cen przy Radzie Ministrów ZSRR. W 1989 został ministrem finansów ZSRR. 17 stycznia 1991 został premierem ZSRR, 13 marca 1991 został powołany w skład Rady Bezpieczeństwa ZSRR[1].
Po stłumieniu puczu w sierpniu 1991 został aresztowany wraz z pozostałymi członkami Komitetu Stanu Wojennego (bez Borissa Pugo, który popełnił samobójstwo). W styczniu 1993 został zwolniony, a w lutym 1994 amnestionowany uchwałą Zgromadzenia Federalnego Dumy Państwowej[1].