Wacław Koszela

Wacław Koszela
porucznik intendent porucznik intendent
Data i miejsce urodzenia

13 wrześnian 1887
Młodzowy

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1915–1934, 1939–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

4 Pułk Piechoty
2 Pułk Artylerii Polowej Legionów
Rejonowy Zakład Gospodarczy Kielce
Baon KOP „Rokitno”

Stanowiska

płatnik

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Wacław Koszela (ur. 13 września 1887[1] we wsi Młodzowy, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik intendent Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się we wsi Młodzowy, w gminie Radziechowice, w rodzinie Tomasza i Antoniny[2][3]. W 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich[4]. Został przydzielony do 4 pułku piechoty[2]. W jego szeregach odbył kampanię wołyńską[4].

12 marca 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika gospodarczego, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[5]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Wojskowym Okręgowym Zakładzie Gospodarczym Kielce[6].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 313. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy, a jego oddziałem macierzystym był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr 10 w Przemyślu (WOZG 10)[7]. W 1923 roku pełnił służbę w 2 pułku artylerii polowej Legionów w Kielcach na stanowisku oficera prowiantowego, pozostając oficerem nadetatowym WOZG 10[8]. W następnym roku pełnił służbę w Rejonowym Zakładzie Gospodarczym Kielce, a jego oddziałem macierzystym był nadal WOZG 10[9]. W 1928 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[10][11] i przydzielony do batalionu KOP „Rokitno” na stanowisko płatnika. Z dniem 15 sierpnia 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 32. lokatą. W dalszym ciągu pełnił służbę w KOP[12]. Z dniem 30 czerwca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[13].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia porucznika (sic!)[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 148. Sprostowano datę urodzenia por. Wacława Koszeli z 28 września 1897 roku na 13 września 1887 roku.
  2. ↑ a b Wykaz Legionistów ↓.
  3. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 292, tu podano, że urodził się w Młodzawach.
  4. ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 292.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921 roku, s. 531.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 500, 705.
  7. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 391.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 717, 1306, 1322.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1187, 1192, 1203.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 155, 797.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 363, 913.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 180.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 145.
  14. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Wacław Koszela figuruje w pozycji 5527, jako podporucznik (sic!).
  15. ↑ M.P. z 1933 r. nr 212, poz. 238 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 717 „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”.
  17. ↑ M.P. z 1934 r. nr 238, poz. 297 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.

Bibliografia