Over the Limit – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w maju w latach 2010–2012 przez WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl został utworzony w 2010 i zastąpił Judgment Day w kalendarzu gal PPV. W walkach wieczoru wszystkich gal wystąpił John Cena. W 2013 Over the Limit miało zostać zorganizowane w październiku, lecz ostatecznie zostało zastąpione przez galę Battleground.
Lista gal
Wyniki gal
2010
Over the Limit (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 23 maja 2010 w Joe Louis Arena w Detroit w stanie Michigan. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru, którą był „I Quit” match, John Cena obronił WWE Championship pokonując Batistę. Ponadto Big Show pokonał Jacka Swaggera przez dyskwalifikację i nie zdobył od niego World Heavyweight Championship, zaś Rey Mysterio pokonał CM Punka w walce, dzięki której Mysterio mógł ogolić włosy swojemu rywalowi.
2011
Over the Limit (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 20 maja 2011 w KeyArena w Seattle w Waszyngtonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru John Cena pokonał The Miza w „I Quit” matchu i obronił WWE Championship. Oprócz tego Randy Orton pokonał Christiana broniąc World Heavyweight Championship, zaś Wade Barrett utrzymał WWE Intercontinental Championship przegrywając przez dyskwalifikację z Ezekielem Jacksonem.
2012
Over the Limit (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 20 maja 2012 w PNC Arena w Raleigh w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia i ostatnia gala w chronologii cyklu Over the Limit.
Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna podczas pre-show. Pojedynkiem wieczoru był No Disqualification match, w którym John Laurinaitis pokonał Johna Cenę i zachował posadę generalnego menadżera brandów Raw i SmackDown. Oprócz tego CM Punk obronił WWE Championship pokonując Daniela Bryana, a Christian dzięki wygranej w Battle Royalu zadecydował o walce o WWE Intercontinental Championship z Codym Rhodesem, którą wygrał.
- Battle Royal
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne