Breaking Point oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów spośród istniejących oskryptowanych rywalizacji (storyline’ów). Kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown oraz ECW. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[4][5].
Walkę wieczoru zawodników brandu Raw ogłoszono noc po sierpniowej gali SummerSlam; był to rewanż pomiędzy Randym Ortonem i Johnem Ceną. Podczas tejże walki Orton specjalnie chciał się zdyskwalifikować, być odliczonym poza-ringowo, a na końcu nieczysto przypiął Cenę i obronił mistrzostwo. Właściciel WWE Vince McMahon ogłosił, że Cena otrzyma rewanż, a Ortonowi nikt nie będzie mógł pomóc, inaczej automatycznie utraci on tytuł. Dobrał również stypulację walki, którym był „I Quit” match[6].
Podczas trwającego wyzwania wyłaniającego pretendenta do WWE Championship na galę SummerSlam, 27 lipca podczas tygodniówki RawTriple H pokonał Cody'ego Rhodesa, lecz nie zdołał wygrać w mniejszym czasie niż 6:49 minut (wynik Marka Henry'ego) i nie został pretendentem. Po walce został zaatakowany przez Rhodesa i Teda DiBiasego, którzy wspólnie występowali jako The Legacy[8]. Doprowadziło to do powrotu Shawna Michaelsa i reformacji grupy D-Generation X, którzy wspólnie pokonali The Legacy na SummerSlam[9]. Z powodu kontynuowania rywalizacji, na stronie WWE.com zostało ogłoszone, że dwa zespoły zmierzą się podczas wrześniowej gali Breaking Point w Submissions Count Anywhere matchu.
