Włodzimierz Aleksander Dybek

Data urodzenia	7 grudnia1824
Data i miejsce śmierci	20 czerwca 1883 Topola Królewska
Zawód, zajęcie	doktor medycyny
Rodzice	Andrzej Franciszek Ksawery Dybek
Multimedia w Wikimedia Commons

Włodzimierz Aleksander Dybek (ur. 7 grudnia 1824 – zm. 20 czerwca 1883 w Topoli Królewskiej pod Łęczycą) – profesor patologii i terapii ogólnej w Akademii Lekarskiej i Szkole Głównej w Warszawie, dyrektor Wydziału Spraw Wewnętrznych w Rządzie Narodowym Romualda Traugutta w powstaniu styczniowym.

Syn Andrzeja Dybka. Studiował i ukończył medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1842–1847), gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny. W latach 1858–1862 profesor Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Za udział w powstaniu styczniowym zesłany na 7 lat w głąb Rosji. Opublikował w 1876 podręcznik Terapii ogólnej. Zmarł w zupełnym osamotnieniu.

• Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003
• Bolesław Górnicki, Włodzimierz Aleksander Dybek, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1948, t. VI, s. 32.
• Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888