Władysław Mikułowski Pomorski

Władysław Mikułowski Pomorski
Maciek
podporucznik żandarmerii podporucznik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1901
Malice, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Władysław Mikułowski Pomorski herbu Rawicz ps. Maciek (ur. 20 czerwca 1901 w Malicach, zm. wiosną 1940 w Charkowie[1]) – polski oficer i prawnik, podporucznik żandarmerii rez. Wojska Polskiego[2], ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 20 czerwca 1901 w Malicach w powiecie sandomierskim jako syn Stanisława i Gabrieli z Ossolińskich[3]. W latach 1927–1928 odbył szkolenie w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 6. Mianowany ppor. rez. ze starsz. 1 stycznia 1931. Przydzielony do 22 pułku piechoty, a następnie 72 pułku piechoty. Od 28 czerwca 1934 w 2 Dywizjonie Żandarmerii[3]. W 1934 odbył przeszkolenie w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii[3]. Uzyskał tytuł magistra prawa[3].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie[4] i pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[3], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[5]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod numerem 2290[3].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[6] – mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[7][8]. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[9][10][11].

Życie prywatne

W październiku 1934 w Choceniu ożenił się z Barbarą Czaplicką herbu Lubicz (1909–1989)[12]. Ojciec prof. Jerzego Mikułowskiego Pomorskiego (1937–2020)[13]. Jego pradziadkiem był oficer powstania listopadowego, baron Eustachy Jan Hieron Horoch herbu Trąby (1802–1879)[14].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Władysław «Maciek» Mikułowski-Pomorski h. Rawicz Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp z dnia: 2016-03-29]
  2. ↑ Katyń 1940 - podporucznik żand. rezerwy Władysław Mikułowski-Pomorski [online], katyn.ipn.gov.pl [dostęp 2024-09-27] (pol.).
  3. ↑ a b c d e f Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 350.
  4. ↑ Jan Mikołajewski. timenote.info. [dostęp 2019-11-25]. (pol.).
  5. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  6. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  7. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 187 [dostęp 2024-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  8. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  10. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  11. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  12. ↑ Barbara Czaplicka h. Lubicz Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp z dnia: 2016-03-29]
  13. ↑ Jerzy Mikułowski-Pomorski h. Rawicz Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp z dnia: 2016-03-29]
  14. ↑ Eustachy Jan Hieron bar. Horoch z Leszczan h. Trąby Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp z dnia: 2016-03-29]

Bibliografia