Syn Ignacego i Józefy z Gruberskich. W 1890 ukończył szkołę techniczną w Warszawie. Studiował w Petersburgu i na politechnice w Wiedniu, gdzie uzyskał dyplom inżyniera architekta. Przez wiele lat był związany z Zarządem Miasta Warszawy. W 1918 był współzałożycielem, a następnie członkiem Zarządu Związków Zawodowych Pracowników Miejskich Warszawy. Był również naczelnym architektem miasta[1]. Był wykładowcą budownictwa i materiałów budowlanych w ramach Kursów Wieczornych dla Techników (1909-1916) na Wydziale Technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie. W latach 1907–1915 był także członkiem TKN[2].
Od 7 grudnia 1922 do 6 lipca 1927 był prezydentem miasta stołecznego Warszawy. Za jego prezydentury zostały zahamowane skutki inflacji w miejskiej gospodarce. Znacznej rozbudowie uległ przemysł i usługi miejskie. Rozwinęło się również budownictwo mieszkaniowe[3].
