Ten artykuł dotyczy aktora. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Władysław Grabowski

Władysław Grabowski w filmie Dwie godziny (1946)
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1883 Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 lipca 1961 Warszawa
Zawód	aktor
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Władysław Grabowski (ur. 1 czerwca 1883 w Warszawie, zm. 6 lipca 1961 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy.

Urodził się 1 czerwca 1883 w Warszawie, w rodzinie Władysława i Joanny z Szałowiczów. Po ukończeniu szkoły średniej uczył się rysunku, m.in. pod kierunkiem Wojciecha Gersona, następnie studiował w Klasie Dramatycznej Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.

Na deskach teatru zadebiutował w 1905. Występował na scenach teatrów: Łodzi, Warszawy, Krakowa i Petersburga. W kinie debiutował w 1911 rolą pomocnika rabina w filmie Meir Ezofowicz. Grał w wielu filmach okresu międzywojennego. Był przede wszystkim aktorem komediowym.

Podczas okupacji kilka razy wystąpił w teatrach jawnych w Warszawie, m.in. w Teatrze Komedia.

Po wojnie, w latach 1945–1949 występował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. Od 1950 występował w Warszawie w Teatrze Polskim, a od 1951 do końca życia w Teatrze Narodowym.

W 1955 otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia „za całość działalności aktorskiej”^[1].

Zmarł 6 lipca 1961 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (Aleja Zasłużonych-1-111,112,113)^[2].

• Meir Ezofowicz (1911) – pomocnik rabina
• Przesądy (1912) – korepetytor
• Wykolejeni (1913) – hrabia Zborowski
• Studenci (1916) – Lucjan Ładnowski
• Arabella w Tajemnice Warszawy (1917) – bogacz
• Cud nad Wisłą (1921) – doktor Jan Powada
• Pan Twardowski (1921) – młody bojar
• O czym się nie mówi (1924) – Konitz
• Iwonka (1925) – Olistierna, dyplomata szwedzki
• O czym się nie myśli (1926) – skrzypek Borski
• Trędowata (1926) – książę Znaniecki
• Mogiła nieznanego żołnierza (1927) – pułkownik Fiodor Iwanow
• Ziemia obiecana (1927) – Moryc Welt
• Ostatnia eskapada (1933) – lekarz
• Czy Lucyna to dziewczyna? (1934) – baron Amadeusz Maria de Witz
• Dwie Joasie (1935) – krawiec Anzelm
• Kochaj tylko mnie (1935) – Hipolit Karcz
• Wacuś (1935) – Łęcki, adorator Centkowskiej
• 30 karatów szczęścia (1936) – detektyw Raczek
• Bolek i Lolek (1936) – Jan, lokaj Lola
• Dodek na froncie (1936) – Wielki Książę Władimir
• Dwa dni w raju (1936)
• Papa się żeni (1936) – Ralfini
• Trędowata (1936) – hrabia Trestka
• Dorożkarz nr 13 (1937) – Jan, przyjaciel Felka
• Dziewczęta z Nowolipek (1937) – aptekarz
• Ordynat Michorowski (1937) – hrabia Trestka
• Trójka hultajska (1937) – Farfacki
• Sygnały (1938) – markiz de Boncroix
• Szczęśliwa trzynastka (1938) – Burlicki
• Wrzos (1938) – hrabia Kołocki
• Za zasłoną (1938) – tybetański znachor
• Zapomniana melodia (1938) – fabrykant, wspólnik w koncernie Rolicza
• Ja tu rządzę (1939/1941) – hrabia Anatol Rzeszotarski
• Żona i nie żona (1939/1941) – Ignaś
• Czarne diamenty (1939/1946) – Ildefons
• Dwie godziny (1946) – Kaliciński, grający w warcaby
• Skarb (1948) – kierownik Krysi w domu handlowym
• Za wami pójdą inni (1949) – gość na urodzinach Anny

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (29 października 1953)^[3]
• Złot Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[5]

• Władysław Grabowski w bazie IMDb (ang.)
• Władysław Grabowski w bazie Filmweb
• Władysław Grabowski w bazie filmpolski.pl
• Władysław Grabowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• Władysław Grabowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• 40-lecie pracy Władysława Grabowskiego w kronice PKF w bazie Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej