|
| Data i miejsce urodzenia
|
28 października 1910
Civitavecchia
|
| Data i miejsce śmierci
|
20 stycznia 1981
Civitavecchia
|
| Obywatelstwo
|
Włochy
|
| Styl walki
|
praworęczny
|
| Kategoria wagowa
|
kogucia
|
| Bilans walk zawodowych
|
| Liczba walk
|
66
|
| Zwycięstwa
|
47
|
| Przez nokauty
|
12
|
| Porażki
|
12
|
| Remisy
|
6
|
| Nieodbyte
|
0
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Vittorio Tamagnini (ur. 28 października 1910 w Civitavecchia[1], zm. 20 stycznia 1981 tamże) – włoski bokser wagi koguciej, mistrz olimpijski.
W 1928 roku na letnich igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie zdobył złoty medal olimpijski[2].
Kariera zawodowa
Na ringu zawodowym zadebiutował 2 czerwca 1929 roku. jego pierwszym przeciwnikiem był Pablo Blanco, którego pokonał w 2 rundzie. Przez kolejne 2 lata wygrywał wszystkie pojedynki[1]. Pierwszej porażki na zawodowym ringu doznał 10 czerwca 1931 roku[1]. Jego przeciwnik José Girones znokautował go w 11 rundzie. Po porażce wygrał kolejnych 10 z 11 walk. Jedynie walka z Otello Abbruciatim została uznana za niebyłą. 15 lipca 1933 roku stoczył walkę przeciwko Maurice Holtzerowi[1]. W trzeciej rundzie walki został zdyskwalifikowany. Po porażce w tym samym roku stoczył 3 walki z których ostatnią przegrał na punkty. W kolejnym roku nie doznał żadnej porażki wygrywając 5 z 8 stoczonych. W kolejnym roku stoczył drugą walkę z Maurice'em Holtzerem[1]. Walkę przegrał po 15 rundach na punkty.
W kolejnych latach walczył ze zmiennym szczęściem. W 1939 roku stoczył 4 walki[1]. Po wybuchu II wojny światowej przerwał karierę, po zakończeniu wojny stoczył ostatnią w karierze walkę z Guerrino Cosmim którą po 8 rundach wygrał na punkty[1].
Przypisy
Bibliografia
1904: 47,6–52,2 kg, 1908: 52,6 kg, 1920–1928: 50,8–53,5 kg, 1932–1936: 50,8–54 kg, 1948–2008: 51–54 kg, 2012: 52–56 kg
