Vince Neil

Vince Neil
Ilustracja
Vince Neil (2018)
Imię i nazwisko

Vincent Neil Wharton[1]

Pseudonim

Vinnie

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1961[2]
Hollywood[3], Kalifornia, USA

Instrumenty

gitara

Gatunki

hard rock[4], heavy metal[4], hair metal[4]

Zawód

muzyk, wokalista, kompozytor

Aktywność

od 1981

Wydawnictwo

Beyond Records, Image Entertainment, Eleven Seven Music

Powiązania

Rock Candy, Hear ’n Aid

Zespoły
Mötley Crüe (1981–1992, 1997–2015)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Vince Neil, właśc. Vincent Neil Wharton (ur. 8 lutego 1961 w Hollywood[4]) – amerykański muzyk, wokalista i kompozytor. W latach 1981–1992 i 1996–2002 wokalista glammetalowego zespołu Mötley Crüe[5][6].

W 2006 roku został sklasyfikowany na 33. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[7]. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 36. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records[8].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Hollywood w Kalifornii jako syn Shirley (z domu Ortiz) i Cloisa „Odie” Whartona. Jego matka miała pochodzenie meksykańskie, a ojciec – Indiańskie[9]. W latach 60. jego rodzina przeniosła się do Inglewood, a następnie osiedliła się w Glendorze, gdzie uczęszczał do Sunflower Intermediate School i Royal Oak High School. Jako nastolatek zainteresował się muzyką, a także surfingiem, koszykówką, baseballem, piłką nożną i wrestlingiem.

Kariera

W 1981 roku dołączył do Mötley Crüe[10], gdzie grał też jego przyjaciel ze szkoły średniej Tommy Lee. 15 grudnia 1981 ukazała się debiutancka płyta studyjna Too Fast for Love. Kolejne cieszące się ogromnym sukcesem albumy to: Shout at the Devil (1983), Theatre of Pain (1985), Girls, Girls, Girls (1987) i Dr. Feelgood (1989), a także Decade of Decadence (1989)[11]. Wziął też udział w projekcie Hear ’n Aid.

Po wspólnej trasie koncertowej z Ozzym Osbournem, Neil spowodował wypadek samochodowy jadąc po pijanemu[12] Jednym z pasażerów, który zmarł, był Razzle (Nicholas Dingley), perkusista zespołu Hanoi Rocks[12].

Razem ze Steve’em Stevensem (dawniej w grupie Billy’ego Idola), Dave’em Marshallem, Robbiem Crane’em (ex-Ratt) i Vikkim Foxxem, Vince utworzył Vince Neil Band i rozpoczął solową karierę[11].

Pojawił się w komedii Akademia Policyjna 6: Operacja Chaos (Police Academy 6: City Under Siege, 1989), komedii przygodowej Przygody Forda Fairlane’a (The Adventures of Ford Fairlane, 1990) jako Bobby Black z Priscillą Presley, a także filmach dokumentalnych – Metal: A Headbanger’s Journey (2005)[13] i The Life, Blood and Rhythm of Randy Castillo (2014)[14], sitcomie CBS Byle do przodu (Still Standing, 2004) jako wytatuowany artysta i filmie telewizyjnym Rekinado 4: Niech szczęki będą z tobą (Sharknado 4: The 4th Awakens!!, 2016).

W 1992 roku nagrał singiel „You're Invited (But Your Friend Can't Come)”, pochodzący z komedii Jaskiniowiec z Kalifornii (Encino Man) z Pauly Shore. 27 kwietnia 1993 został wydany jego debiutancki album solowy Exposed i trafił na 13 miejsce magazynu Billboard.

Wystąpił w pierwszym sezonie reality show The Surreal Life (2002)[12].

Życie prywatne

W 1977 roku spotykał się z Candy Hooker[15]. Od stycznia 1978 do kwietnia 1980 był związany z Tami Jones, z którą miał syna Neila Jasona (ur. 3 października 1979)[15]. W latach 1981–1987 był żonaty z Elizabeth W. Lynn[16], z którą miał córkę Elizabeth Ashley (ur. 29 października 1983). Spotykał się z Lovey Graham (1980-81), Lorraine Lewis (1986) i Rebeccą Ferratti (1986). W kwietniu 1988 poślubił modelkę Sharise Ruddell, z którą miał córkę Skylar Lynnae (ur. 26 marca 1991, zm. 15 sierpnia 1995). W czerwcu 1993 doszło do rozwodu[15]. Spotykał się z aktorką porno Debi Diamond (1992)[17], Jeanną Fine (1992), Vanessą Marcil (1992), Tori Spelling (1992), Savannah (1992), Christy Turlington (1993) i Shannen Doherty (1993). W kwietniu 1993 romansował z aktorką porno Janine Lindemulder, a nagrane sceny seksualne zostały opublikowane na wideo Janine and Vince: Hawaiian Adventure (1998)[18]. Spotykał się też z Brandy Ledford (w maju 1993), Pamelą Anderson (w czerwcu 1993), Peggy Trentini (1993), Playmate miesiąca Carrie Westcott (w sierpniu 1993). 28 maja 2000 ożenił się z Heidi Mark, ale 29 sierpnia 2001 rozwiódł się. W marcu 1995 spotykał się z Cameron Diaz. 9 stycznia 2005 poślubił Lię Gerardini, ale w lipcu 2010 doszło do separacji. Romansował z aktorką porno Brooke Haven (2010), Alicią Jacobs (od października 2010 do marca 2011) i Rain Andreani (2011)[15].

Publikacje

  • Tattoos & Tequila: To Hell and Back with One of Rock's Most Notorious Frontmen, 2010, Grand Central Publishing, ISBN 978-0-446-54804-5

Dyskografia

 Zobacz więcej w artykule Mötley Crüe, w sekcji Dyskografia.
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
USA
[19]
Exposed
  • Data: 27 kwietnia 1993[20]
  • Wydawca: Beyond Records
 13
Carved in Stone
  • Data: 12 września 1995[21]
  • Wydawca: Beyond Records
 139
Tattoos & Tequila
  • Data: 22 czerwca 2010[22]
  • Wydawca: Eleven Seven Music
 57
„–” album nie był notowany.
Albumy koncertowe
Tytuł Dane dot. albumu
Live One Night Only
  • Data: 27 maja 2003[23]
  • Wydawca: Image Entertainment
Zespół

Przypisy

  1. ↑ Vince Neil w bazie Notable Names Database (ang.)
  2. ↑ Vince Neil w bazie Filmweb
  3. ↑ Vince Neil w bazie Discogs.com (ang.)
  4. ↑ a b c d Eric Linden: Vince Neil Biography. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  5. ↑ Matt Diehl: Vince Neil and Nikki Sixx Explain Why Motley Crue Are Calling it Quits. Rolling Stone. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
  6. ↑ Mark Beech: Life After Mötley Crüe's Last Gig on December 31: Nikki Sixx Says Rock Will Never Die; Acts to Watch. Forbes. [dostęp 2016-01-03]. (ang.).
  7. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-06)]. (ang.).
  8. ↑ Top 50 Greatest Metal Frontmen Of All Time!. Roadrunner Records. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
  9. ↑ Vince Neil What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2010-07-13. [dostęp 2022-07-06]. (ang.).
  10. ↑ Vince Neil (8 de Fevereiro de 1961). Filmow. [dostęp 2017-08-18]. (port.).
  11. ↑ a b Mötley Crüe. RMF FM. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
  12. ↑ a b c Vince Neil – Ciekawostki. Rockers.com.pl. [dostęp 2015-04-20]. (pol.).
  13. ↑ Metal: A Headbanger’s Journey (2005) w bazie IMDb (ang.)
  14. ↑ Documentary About Late OZZY OSBOURNE/MÖTLEY CRÜE Drummer RANDY CASTILLO To Premiere In Beverly Hills. blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  15. ↑ a b c d Vince Neil Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-08-18]. (ang.).
  16. ↑ Vince Neil w bazie IMDb (ang.)
  17. ↑ Vince Neil Dating Relationships. Shagtree. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  18. ↑ Vince Neil w serwisie IAFD
  19. ↑ Vince Neil Billboard Chart History. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  20. ↑ Johnny Loftus: Vince Neil Exposed review. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  21. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Vince Neil Carved in Stone review. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  22. ↑ Greg Prato: Vince Neil Tattoos & Tequila review. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  23. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Vince Neil Live at the Whisky: One Night Only review. AllMusic. [dostęp 2016-01-04]. (ang.).
  24. ↑ MÖTLEY CRÜE's VINCE NEIL Plays First Post-'The Final Tour' Solo Concert (Video). blabbermouth.net. [dostęp 2016-05-03]. (ang.).
Mötley Crüe
Albumy studyjne
EP
Albumy koncertowe
Kompilacje i box sety
Wideografia