Victor Dyk (ur. 31 grudnia 1877 , zm. 14 maja 1931 ) – czeski poeta, prozaik, polityk i prawnik, wolnomularz [1]
Edukację rozpoczął w jednym z praskich gimnazjów, ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Karola . Do około 1905 roku należał do grupy poetyckiej zwanej "Anarchistyczni Burzyciele "[2]
Działalność polityczną rozpoczął w 1911 roku; podczas I wojny światowej był więziony w Wiedniu za działalność w ruchu oporu przeciwko państwu Austro-Węgierskiemu . W 1918 roku był jednym z założycieli czeskiej partii narodowo-demokratycznej . Zaliczał się do konserwatystów .
W okresie Pierwszej Republiki Czechosłowackiej był jednym z najbardziej aktywnych przeciwników rządu Tomáša Masaryka .
Zmarł na niewydolność serca pływając w okolicach wyspy Lopud w Jugosławii .
Prace
Pomnik w miejscowości Mělník Grób Viktora Dyka Tablica pamiątkowa w Pradze
Poezja
Proza
Stud , 1900 Hučí jez a jiné prózy , 1903 Konec Hackenschmidův , 1904 Prosinec , 1906 Prsty Habakukovy , 1906 Píseň o vrbě , 1908 Příhody , 1911 Krysař 1915 Tajemná dobrodružství Alexeje Iványče Kozulinova , 1923 Tichý dům , 1921 Zlý vítr , 1922 Prsty Habakukovy , 1925 Můj přítel Čehona , 1925 Dědivadelní hra , 1927 Holoubek Kuzma , 1928 Soykovy děti , 1929
Literatura polityczna
Ad usum pana presidenta republiky (1929 O národní stát (pośmietnie 1932 –1938 , zbiór 7 książek)
Dramaty
Epizoda , 1906 Posel , 1907 Zmoudření Dona Quijota , 1913 Veliký mág , 1914 Zvěrstva , 1919 Ondřej a drak , 1919 Revoluční trilogie , 1921 Napravený plukovník Švec , 1929
Wspomnienia
Vzpomínky a komentáře , 1927
Przypisy
↑ Ludwik Hass , Ambicje rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928. Warszawa 1984, s. 218↑ Grzegorz Gazda: Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 26. ISBN 83-01-13181-0 .
